تاریخچه ورزش اسکی

شما ممکن است که فکر کنید که اسکی ورزش جدیدی است. ولی باید بدانید که اسکی یکی از قدیمی ترین طرق مسافرت بود که بشر شناخت. خود کلمه «اسکی» از کلمه ایسلندی scidth می آید که معنی «کفش برف»

شما ممکن است که فکر کنید که اسکی ورزش جدیدی است. ولی باید بدانید که اسکی یکی از قدیمی ترین طرق مسافرت بود که بشر شناخت.

خود کلمه «اسکی» از کلمه ایسلندی scidth می آید که معنی«کفش برف» را می دهد.

بعضی از تاریخ نویسان عقیده دارند که حتی مبدأ و پیدایش اسکی به عهد حجر باز می گردد و حجاری هائی پیدا شده که بشر را در حال اسکی کردن نشان می دهند.

اولین چوب های اسکی تا آنجا که به خاطر می آید ، چارچوب خمیده ای داشته که از استخوانحیواناتدرست می شده و آن را با تسمه چرمی بپا نگاه می داشتند. در این مورد تصویری موجود است که روی سنگ حجاری شده و مربوط به نهصد سال قبل است که یک اسکی کننده را نشان می دهد.

اسکی به عنوان یک ورزش، برای نخستین بار در نروژ شروع شد. در حقیقت، شهر «مورگدال» در این کشوربه عنوان «مهد ورزش اسکی» شهرت دارد، زیرا این منطقه برای زمان های درازی منطقه بسیار برف گیری بوده است.

در زمستان موقعی که اهای بومی، برای شکار یا مسافرت به کوه ها می روند یا برای خرید یا دید و بازدید به دهکده یا بازار می روند، مجبورند که برای راه رفتن از چوپ اسکی استفاده کنند.

بالاخره اگر فکر می کنید کهمسابقات اسکی یک پدیده جدید است، باید بدانید که در نروژ حدود سال 1767 مسابقاتی بین حریفان زبردست، ترتیب داده می شده است.

امنیت در پیست اسکی

در پیست اسکی از خود محافظت کنیم     

اسکی کردن در ارتفاعات فعالیتی پرتنش و پراسترس به شمار می رود. فعالیت زیاد در ارتفاع از طرفی و عکس العمل های ناگهانی و سرعت بالای این فعالیت از سوی دیگر موجب می شود تا بدن متحمل فشارهای زیادی شود. این مساله می تواند باعث وارد آمدن آسیب های جسمی شود. مصدومیت های ناشی از ورزش اسکی به گونه های مختلفی تقسیم می شود.

● خستگی

خستگی یکی از عوامل مهم است که در بسیاری از ورزش ها به آسیب های جسمی برای ورزشکار می ا نجامد. خستگی باعث می شود که سطح مهارت های فرد کاهش یابد و نهایتا شرایطی را به وجود می آورد که کنترل او را در انجام عکس العمل های مناسب مختل می کند.در پرداختن به اسکی نیز مانند هر ورزش دیگری شما نیاز دارید تا بدنتان از قبل آماده شده باشد. ذیلا مواردی را ذکر می کنیم که به شما کمک خواهد کرد تا بهتر و مسلط تر به اسکی بپردازید.

● تمرینات هوازی (آیروبیک)

تمرینات و نرمش های هوازی برای بالا بردن سطح آمادگی جسمی بسیار ضروری است. یک اسکی باز حداقل سه نوبت در هفته و به مدت سی دقیقه نیاز دارد تا به فعالیت های هوازی بپردازد. این تمرینات باید به میزان شصت تا هفتاد درصد سرعت ضربان قلب را به مدت سی دقیقه بالاتر ببرد. اسکی باز باید این را در نظر داشته باشد و هرچه این تمرینات در ارتفاع بیشتر از سطح دریا و فشارهوای کمتر انجام شود، موثرتر و به شرایط بدن در حالت اسکی نزدیک تر خواهد بود.

● قدرت ماهیچه ها

بالا بردن توان ماهیچه های پا ریسک صدمات ناشی از اسکی را کم می کند. عضلات ساق، چهارسر ران و بالای ران بسیار مهم هستند. تا جای ممکن باید به انجام تمریناتی پرداخت که به تقویت این گروه ماهیچه ای کمک کند. از طرف دیگر ماهیچه هایی که به ایستایی بدن فرد کمک می کند (ماهیچه های ناحیه شکم، کمر و لگن) نیز مهم هستند. این امر به اسکی باز امکان می دهد که بر روی حرکات بدن خود کنترل داشته باشد و بتواند انتقال نیروی موثری بین پاها و بالاتنه اش داشته باشد.

● انعطاف

انعطاف بدن اسکی باز بسیار مهم است و مانع از آسیب های جسمی می شود. قبل از اسکی، باید حرکات کششی را انجام داد و بعد از تمام شدن آن نیز باید به حرکات کششی پرداخت.

● تعادل و چابکی

این دو مولفه برای بهتر و زیباتر اسکی کردن باید مورد توجه قرار بگیرد و تقویت شود. ترکیب این دو توانایی در کوهستان شما را به اسکی بازی متمایز نسبت به دیگران تبدیل می کند.

● تغذیه

قرارگرفتن در ارتفاعات نیاز بدن را به هیدروکربن ها به عنوان منبع انرژی بدن افزایش می دهد. بنابراین جبران و جایگزینی انرژی در ارتفاع باید به همان میزان افزایش پیدا کند تا بدن سوخت وساز بدن کاهش نیابد و سطح هوشیاری و توانایی ماهیچه ای فرد هم دچار رکود نشود.

کاهش کربوهیدرات های مورد نیاز بدن باعث سنگینی ماهیچه ها و تحلیل بدنی و تخلیه زودهنگام انرژی اسکی باز می شود. آنچه برای تغذیه در ارتفاعات قبل از پرداختن به اسکی توصیه می شود غذاهایی مانند نان، پاستا، نودلیت، سیب زمینی، برنج، ماست و کشک و میوه هایی مانند موز است.

کاهش آب بدن و پایین آمدن سطح قند خون نیز از عوامل شایعی است که در هنگام فعالیت های شدید در ارتفاعات بروز می کند. مساله ای که در صورت کوتاهی و سهل انگاری می توانند خطرات بسیار جدی به همراه داشته باشد. استفاده از نوشیدنی های متداولی که ورزشکاران استفاده می کنند می تواند از بروز این خطر جلوگیری کند.

● الکل

مضرترین و به عبارتی خطرناک ترین چیزی که یک اسکی باز می تواند مصرف کند الکل است. الکل علاوه بر اینکه سطح هوشیاری و سرعت عکس العمل را پایین می آورد، باعث کاهش آب بدن و اتلاف دمای بدن می شود و خطرات بسیار جدی را برای اسکی باز رقم خواهد زد.

● پشگیری از خستگی

اسکی باز باید از میزان واقعی توانایی خود آگاه باشد و مسیر و زمان واقع بینانه ای را برای خود انتخاب کند. تن دادن به فعالیتی که بیشتر از حد ظرفیت بدنی اسکی باز است، کاری پرریسک به حساب می آید. در اسکی حتما زمان های مرتبی را به استراحت و تجدید قوا اختصاص دهید و در نظر داشته باشید اسکی ورزشی نیست که بخواهید در آن قدرت بدنی خود را با قعالیت بی وقفه و سنگین به دیگران ثابت کنید.

● صدمات

اسکی نیز مانند هر ورزش دیگرخالی از ریسک آسیب دیدگی و صدمات جسمی نیست. یک اسکی باز باید به انواع آسیب های محتملی که او را تهدید می کند و روش های کاهش احتمال این پیشامدها آگاه باشد. آسیب دیدگی های ورزش اسکی با توجه به تغییر سن افراد تغییر می کند. به عنوان مثال ریسک صدمات ماهیچه های ران یا آسیب های ساق در افراد بالای ۳۰ سال کاهش می یابد؛ در عوض احتمال صدمات زانو با بالا رفتن سن بسیار افزایش پیدا می کند. با این وجود آسیب دیدگی در دوره سنی ۷ تا ۱۷ سال، بالاترین آمار را به خود اختصاص داده است. همچنین درصد آسیب دیدگی مردان نسبت به زنان بیشتر است.

● آسیب های زانو

صدمات وارد شده به زانو از شایع ترین آسیب هایی است که اسکی بازان با آن روبه رو می شوند. تقریبا ۴۰ درصد صدمات جسمی اسکی مربوط به آسیب دیدگی های زانو می شود و این امر می تواند به کاهش توانایی فرد در این ورزش بیانجامد یا نهایتا فرد با دنیای اسکی خداحافظی کند. با توجه به اینکه نیروی زیادی از طریق ماهیچه های پا به بدن اسکی باز منتقل می شود، نقش زانوها در برقرار کردن تعادل و ارتباط در این انتقال نیرو بسیار پررنگ می شود. از این رو زانوها در معرض ریسک بالای آسیب پذیری قرار می گیرند.

● آسیب های سر و صورت

تقریبا ۲۰ درصد از صدماتی که در اسکی به فرد وارد می شود مربوط به ناحیه سر و صورت می شود. این میزان در دوره سنی ۷ تا ۱۷ سال به ۵۰ درصد موارد آسیب دیدگی ها می رسد.

● آسیب های شانه

آسیب دیدگی شانه ها نزدیک به ۱۰ درصد موارد گزارش شده را شامل می شود. در رفتگی یا آسیب های مفصل موارد شایعی است که برای شانه ها ممکن است پیش بیاید که بر اثرسقوط یا افتادن اسکی باز رخ می دهد.

●آ سیب دیدگی شست ها

صدماتی که به شصت افراد وارد می شود در بین کسانی که به تازگی اسکی را شروع کرده اند بیشتر رخ می دهد. این مساله غالبا به خاطر گرفتن غیراصولی و ناصحیح چوب دست به وقوع می پیوندد. هنگامی که شست به دور چوب دست حلقه شده باشد و اسکی باز در شیب یا چاله ای پیش بینی نشده بیفتد که ممکن است به دررفتگی انگشت یا کشیده شدن و پاره شدن تاندوم های آن بیانجامد.

خلاصه نکته های اسکی عبارت است از ترکیبی از:آمادگی جسمانی، تجهیزات استاندارد، احترام به طبیعت و شناخت شرایط کوهستان، آگاه بودن به ظرفیت ها و تواناهی های فردی، تغذیه مناسب، انتخاب کفش مناسب، رعایت برنامه استراحت در طول اسکی و هوشیاری درباره کاهش ریسک صدمات احتمالی.

دانستنی ها راجع به ورزش اسکی

 درباره ورزش پر طرفدار اسکی بیشتر بدانیم

شما ممکن است که فکر کنید که اسکی ورزش جدیدی است. ولی باید بدانید که اسکی یکی از قدیمی ترین طرق مسافرت بود که بشر شناخت. خود کلمه «اسکی» از کلمه ایسلندی scidth می آید که معنی«کفش برف» را می دهد. بعضی از تاریخ نویسان عقیده دارند که حتی مبدأ و پیدایش اسکی به عهد حجر باز می گردد و حجاری هائی پیدا شده که بشر را در حال اسکی کردن نشان می دهند.

اولین چوب های اسکی تا آنجا که به خاطر می آید ، چارچوب خمیده ای داشته که از استخوان حیوانات درست می شده و آن را با تسمه چرمی بپا نگاه می داشتند. در این مورد تصویری موجود است که روی سنگ حجاری شده و مربوط به نهصد سال قبل است که یک اسکی کننده را نشان می دهد.

معرفی ورزش اسکی

اسکی به عنوان یک ورزش، برای نخستین بار در نروژ شروع شد. در حقیقت، شهر «مورگدال» در این کشوربه عنوان «مهد ورزش اسکی» شهرت دارد، زیرا این منطقه برای زمان های درازی منطقه بسیار برف گیری بوده است. در زمستان موقعی که اهالی بومی، برای شکار یا مسافرت به کوه ها می روند یا برای خرید یا دید و بازدید به دهکده یا بازار می روند، مجبورند که برای راه رفتن از چوپ اسکی استفاده کنند.

بالاخره اگر فکر می کنید که مسابقات اسکی یک پدیده جدید است، باید بدانید که در نروژ حدود سال ۱۷۶۷ مسابقاتی بین حریفان زبردست، ترتیب داده می شده است.

مردم ناحیه تله مارک نروژ دراوایل سالهای ۱۷۰۰ به گسترش اسکی بعنوان ورزش معتقد بودند ، آنها روشهای تله مارک و کریستیانا ( کریستی حالا ) و همچنین روش نمایشی هنری راخلق کردند .آنها غالباً شیفته پرش بودند .بدین گونه که هردو اسکی آلپاین ونوردیک این حالت را دارا بودند.

ورزش اسکی

به منظور آشنا شدن نوآموز با وسایل و عادت کردن به آنها ، انجام حرکات مقدماتی و انتخاب محل بسیار اهمیت دارد.

در ابتدا نوآموز باید با وسایل اسکی آشنا شود و به اسکیها، چوبدستها و کفشهای اسکی عادت کند. در ضمن باید با سُرخوردن، لبه دادن، چرخیدن ، وزن دار کردن و سبک کردن اسکیها نیز آشنا شوند و در عین حال با دمای محیطی که قرار است در آنجا اسکی کند وفق پیدا کند.

تمرینات

تمرینات مرحله مقدماتی به سه دسته تقسیم می شوند :

الف) کنترل وسایل و بستن اسکیها

ب ) تمرینات در جا

پ ) تمرینات در حال حرکت

بلند شدن از زمین

شخصی که زمین افتاده باید ابتدا اسکیها را به حالت موازی و افقی درآورده و آنها را نزدیک و در پایین بدن قرار دهد. سپس چوبدستها را نزدیک باسن و در بالای اسکی کوه قرار داده و با تکیه بر آنها از زمین بلند شود.

چند نکته :

- اگر وزن بیشتری روی عقب اسکیها باشد ، سر خوردن و پیچ زدن با حالتی که وزن روی جلوی اسکیها باشد تفاوت دارد.

- اسکی ای که لبه دار باشد، بهتر هدایت می شود.

- اسکی ای که هنگام اعمال نیرو لبه نداشته براحتی از کنترل خارج می شود.

- با کاهش وزن روی یک اسکی، بر دیگر اسکی به همان نسبت وزن بیشتری قرار خواهد گرفت.

- هنگام تغییر مسیر دادن، اسکیها روی لبه قرار می گیرند.

شوس راست

منظور از شوس راست سرخوردن مستقیم و از روبرو در خط شیب است.

اسکیها به موازات یکدیگر قرار دارند، نوک اسکیها در یک خط هستند. فاصله لبه های بیرونی اسکیها از یکدیگر تقریبا به اندازه عرض باسن است . وزن بطور مساوی روی هر دو اسکی تقسیم می شود. باید سعی کرد که وزن بر روی تمامی کف پاها قرار بگیرد. مچ پاها و زانوها خم هستند و قسمت بالاتنه نیز از ناحیه کمر به جلو خم می شود. دستها اندکی از بدن دور و آرنجها کمی خم هستند. دستها حدوداً تا زیر کمر بالا می آیند و باید در میدان دید قرار داشته باشند. چوبدستها موازی هم هستند و نوکشان رو به عقب است.

نگاه باید مستقیما به جلو باشد.

تمرینات

الف) بالا رفتن از سربالایی

۱- صعود پله ای راست

۲- صعود پله ای مورب

۳- صعود جناغی ( به شکل ۷ )

ب ) تمرینات تعادلی طولی ( جلو وعقب ) در حال شوس راست

پ ) تمرینات تعادلی عرضی ( چپ و راست ) در حال شوس راست

چند نکته : هنگام شتاب گرفتن، اسکیها و پاها به سمت جلو حرکت می کنند و بالا تنه کمی به عقب متمایل می شود. به همین سبب باید قبل از شتاب گرفتن، مفاصل مچ، زانو و کمر زا خم کنیم. هنگام کاهش سرعت ( ترمز کردن ) ابتدا اسکیها و پاها می ایستند و بالا تنه به سبب نیروی حرکت ( اینرسی ) به جلو ادامه حرکت می دهد، به همین سبب برای جلوگیری از ادامه حرکت بالاتنه به جلو باید قبل از ترمز، مفاصل مچ، زانو و کمر را راست کنیم.

حرکت ۸ (شاس نژ)

هنگام شوس راست هم گاهی دم اسکیها ناخودآگاه کمی از هم باز می شوند. حال اینکار را باید آگاهانه انجام دهیم تا اسکیها با تکیه بر لبه های داخلی تغییر جهت پیدا کنند. در این حرکت دم اسکیها از هم دور و سر اسکیها بهم نزدیک هستند به نحوی که سر اسکیها حدودا ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر از هم فاصله دارند. اسکیها بر روی لبه های داخلی قرار دارند. باید مچ پاها و همچنین زانوها را با فشار به سمت داخل و جلو خم کنید. حالت بالاتنه، دستها و چوبدستها شبیه به حالت شوس راست هستند.

برای اجرای حرکت به حالت شوس راست حرکت کنید. سپس دم اسکیها را بطور همزمان بطرف خارج فشار دهید تا اسکیها حالت ۸ را نخود بگیرند. پس از اینکه اسکیها به حالت مورد نظر در آمدند بر روی لبه های داخلی سر بخورید تا به انتهای مسیر برسید.

تمرینات

الف ) باز کردن دم اسکیها را در جا تمرین کنید :

۱- با برداشتن و گذاشتن یک اسکی به حالت ۸ درآیید.

۲- با پراندن دم اسکیها آنها را در وضعیت ۸ قرار دهید.

۳- دم اسکیها را با فشار شدید بر پاشنه ها باز کنید و در وضعیت ۸ قرار دهید.

ب ) با حالت شوس راست حرکت کنید و در انتهای مسیر که شیب کم می شود ۸ کنید.

پ ) بدون چوبدست به حالت ۸ حرکت کنید و دستها را به کمر و یا روی زانوها قرار دهید.

پیچ ۸ ( پیچ شاس نژ )

با اعمال فشار روی یکی از اسکیها و دادن لبه بیشتر به آن ، اسکی شروع به پیچیدن می کند. اگر این اسکی، اسکی راست باشد پیچ به سمت چپ زده می شود و اگر این اسکی، اسکی چپ باشد، پیچ به سمت راست زده می شود. به اسکی ای که چرخش ایجاد کرده و در خارج قوس پیچ قرار گرفته، اسکی خارج و اسکی درون قوس پیچ را اسکی داخلی می گویند. برای انتقال وزن از یک اسکی به اسکی دیگر در پیچهای پشت سر هم، باید اسکی بیرون پیچ همیشه به خوبی لبه داده شود.

- با برداشتن و گذاشتن یک اسکی به حالت ۸ درآیید. سپس این کار را با اسکی دیگر بکنید.

- با پراندن دم اسکیها آنها را در وضعیت ۸ قرار دهید.

- با حالت شوس راست حرکت کنید و در انتهای مسیر که شیب کم می شود ۸ کنید.

- عرض پیست را به حالت ۸ طی کنید.

شوس کج ( تراورسه )

هنگام پیچ زدن ۸ اسکی باز غالبا نسبت به شیب بصورت مورب حرکت نمی کند . شوس کج زیربنای حرکت در سطوح پر شیب است .

با پاهای موازی باز حرکت انجام می شود. اسکی کوه تقریبا به اندازه نصف طول کفش جلوتر از اسکی دره است .زانوها خم هستند و در جهت کوه به آنها فشار وارد می شود. بالاتنه بطرف دره خم می شود و از ناحیه کمر زاویه ای تشکیل می گردد. شانه، سینه و بطور کلی جلوی بدن تا اندازه ای ( تقریبا با زاویه ۴۵ درجه )رو به دره است. دستها در محدوده دید قرار می گیرند. آرنجها اندکی خم و بازوها کمی از بدن دور هستند و انتهای چوبدستها رو به عقب است.

تمرینات

الف) وضعیت اصلی بدن و اسکیها در شوس کج را در حال توقف تمرین کنید.

ب ) با حالت شوس کج عرض پیست را بپیمایید و در پایان توقف کنید

پ ) در حین شوس کج زانوها را خم و راست کنید.

برنامه غذایی اسکی بازها

اسکی بازها چه غذاهایی می خورند؟

محبوب‌ترین ورزش زمستانی ریچ کیدز اسکی است اما گذشته از این موضوع یک بهانه دیگر هم برای دنبال کردن این ورزش وجود دارد؛ اسکی یک ورزش عالی برای سوزاندن کالری‌های اضافی بدن است. شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که بعد از یک ساعت اسکی می‌توانید تا 600 کالری بسوزانید و از هوای پاک و تمیز کوهستانی هم بهره‌مند شوید، پس اگر تصمیم گرفته‌اید در این ماه آخر سال چربی‌های اضافه بدن‌تان را کم کنید و اندام متناسب‌تری داشته باشید اسکی را در برنامه تفریحی و ورزشی‌تان قرار دهید.

البته هنگام اسکی توجه به تغذیه‌تان هم اهمیت زیادی دارد. درصورتی‌که می‌خواهید همراه با دوستان‌تان به‌خوبی اسکی کنید و البته از صبح تا عصر مقاومت بدنی خوبی داشته باشید، مواد غذایی مورد نیاز بدن‌تان را با دقت بیشتری انتخاب کرده و از مصرف مواد مقوی و مناسب غافل نشوید.

با اسکی چقدر کالری می‌سوزانید؟

یکی از سوالاتی که برای اسکی‌بازان پیش می‌آید این است «آیا روزهایی که قرار است اسکی کنم باید بیشتر غذا بخورم؟» برای افرادی که وزن متعادلی دارند پاسخ مثبت است. وقتی یک ساعت با سرعت متوسط در پیست اسکی بالا و پایین می‌روید حدود 300 تا 600 کالری می‌سوزانید. البته اسکی‌بازان حرفه‌ای یا افرادی در سطح پیشرفته ممکن است هر یک ساعت تا هزار کالری هم بسوزانند. به هر حال اگر می‌خواهید از ورزش اسکی بیشتر لذت ببرید، توصیه می‌شود به چند نکته تغذیه‌ای دقت داشته باشید.

اگر در یک روز شش ساعت برنامه اسکی کردن داشته باشید و به جای گپ و گفت و ساعت‌ها نشستن در رستوران پیست به فکر ورزش باشید، می‌توانید در یک روز تا سه هزار کالری هم بسوزانید و بعد از چند آخر هفته اسکی کردن، اندام متناسب‌تری داشته باشید. متخصصان بر این باورند که اسکی برای سوزاندن کالری‌های اضافی بدن شما بسیار مفید است. در ورزش اسکی برای اینکه بدن‌تان را به حالت متعادل نگه دارید لازم است کالری زیادی مصرف کنید، ضمن اینکه اسکی به تقویت سیستم ایمنی شما کمک می‌کند و به‌دلیل مفرح بودن شما را از افسردگی دور نگه می‌دارد.

املت بهترین صبحانه

حتما بارها از متخصصان شنیده‌اید که صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی است و نباید فراموش شود. اما قبل از اینکه باربند اسکی ببندید و راهی کوه‌های اطراف تهران شوید، باید به نوع صبحانه‌تان بیشتر توجه کنید و درمورد انتخاب مواد غذایی مناسب وسواس بیشتری به خرج دهید تا بدن‌تان سوخت کافی داشته باشد. مصرف مواد غذایی مناسب و انرژی‌زا سوخت مورد نیاز ذهن و ماهیچه‌های شما را فراهم می‌کند تا تمرکز و قدرت‌تان را افزایش دهید. پیراشکی، کیک، بیسکویت یا کلوچه به همراه یک لیوان چای بدترین صبحانه برای اسکی‌بازان است! به‌جای آن تخم‌مرغ یا املت را همراه نان سبوس‌دار، آبمیوه طبیعی و سبزی خوردن انتخاب کنید.

آب بنوشید

اگر برای اسکی به ارتفاعاتی بالای هشت هزار فوت (2438 متر) می‌روید، ممکن است قرار گرفتن در ارتفاعات شما را با علائمی مانند خستگی، سردرد، حالت تهوع، سختی تنفس، خشکی دهان یا تشنگی روبه‌رو کند. یکی از بهترین راه‌ها برای رفع چنین حالت‌هایی نوشیدن آب است. علاوه بر‌ این اگر در روز اسکی به اندازه کافی آب بنوشید دچار خشکی دهان و سردرد نمی‌شوید و در کنار این موضوع، درد ماهیچه‌ها را کمتر احساس می‌کنید. پس قبل از اینکه احساس تشنگی داشته باشید آب بخورید. نوشیدن آب فقط مخصوص روزهای گرم تابستان نیست و در هوای سرد و یخبندان هم بدن شما به آب کافی نیاز دارد.

ناهار، ساندویچ کبابی

ناهار انتخابی شما به میزان فعالیت‌تان در پیست بستگی دارد. این را هم بدانید که وقتی به مناطق مرتفع می‌روید بدن شما سریع‌تر هیدرات‌های کربن را می‌سوزاند، بنابراین اگر وزن‌تان طبیعی است و نیازی به کاهش وزن ندارید، لازم است کالری سوزانده شده را به بدن‌تان برگردانید. یادتان باشد اگر به رستوران پیست می‌روید غذای چرب و مفصلی سفارش ندهید. ناهار شما باید سبک باشد و در عین حال مواد غذایی موردنیاز بدن‌تان را تامین کند. بعد از چند ساعت اسکی بدن شما به سوخت‌گیری مجدد نیاز دارد. نکته مهم اینجاست که اگر می‌خواهید بعد از ناهار بدن‌تان سنگین نشود از مصرف همبرگر و غذاهای چرب و سرخ کرده خودداری کنید و به جای آن میوه و سالاد بخورید.

چند پیشنهاد خوب برای ناهار اسکی‌بازان:

- ساندویچ گوشت بوقلمون یا مرغ کبابی شده به همراه کاهو، گوجه‌فرنگی همراه کمی سیب‌زمینی پخته شده و پنیر

-  پاستا و سالاد سبزیجات

-  اسپاگتی با پنیر و سالاد یا سبزی خوردن

نکته: ناهار را با یک عدد پرتقال یا موز تمام کنید.

وقتی به خانه می‌رسید...

اسکی تمام شده و بعد از یک روز مهیج به خانه می‌رسید. حالا زمانی است که باید استراحت کنید و البته کمی هم غذا بخورید. بهتر است اول از همه به یک وعده میوه فکر کنید. بعد از پایان یک ورزش درست و حسابی جذب مواد غذایی در بدن شما بهتر انجام می‌شود. مصرف غذاهای مناسب به شما کمک می‌کند با خستگی بعد از اسکی سریع‌تر کنار بیایید. بهتر است شام شما شبیه ناهارتان باشد تا مواد مغذی بیشتری به بدن‌تان برسد.

- هیدرات‌های کربن به شما کمک می‌کنند انرژی ازدست رفته را دوباره به‌دست آورید. اگر در تعطیلات هستید و می‌خواهید روز بعد هم به اسکی بروید مصرف هیدرات کربن در وعده شام را فراموش نکنید.

- مصرف غذاهای سرشار از پروتئین هم در وعده شام توصیه می‌شود. مرغ، گوشت و ماهی کبابی بهترین گزینه‌ها هستند.

- میوه و سبزیجات با داشتن ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان عملکرد سیستم ایمنی شما را بهبود می‌بخشند و بعد از یک روز اسکی طولانی به ترمیم و بازسازی بدن و رفع خستگی کمک می‌کنند.

- چربی‌های سالم مانند زیتون، مغزدانه‌هایی مانند دانه آفتابگردان یا روغن کانولا هم برای اسکی‌بازان مفید هستند.

میان‌وعده بخورید

مطالعات نشان می‌دهد مصرف مواد غذایی حاوی هیدرات‌های کربن (مانند نان‌های سبوس‌دار، برنج، پاستا و میوه) در کنار مقدار کمی پروتئین (مانند گوشت، مرغ، حبوبات یا لبنیات) طی اسکی به شما کمک می‌کند تا ماهیچه‌های قدرتمند‌تری داشته باشید و به‌دلیل ضعف و بی‌حالی آسیب نبینید، بنابراین از شب قبل خوراکی‌های مقوی و انرژی‌زا را داخل کیف‌تان قرار دهید و به مصرف میان‌وعده‌های کم‌ارزشی مانند چیپس و پفک دل نبندید. وقتی در میانه‌های روز احساس گرسنگی سراغ‌تان آمد کمی از این خوراکی‌ها را میل کنید و البته در مصرف‌شان زیاده‌روی نکنید چون وعده ناهار در راه است!