
ضربدر زدن
ضربدر زدن سیستمی است که بازیکنان مهاجم در مقابل یک سیستم دفاعی کاملا به عقب کشیده شده به کار گرفته می شود . در این روش بازیکنان مهاجم فضاهای حرکتی خود را تعویض می کنند تا بدین وسیله بازیکنان مدافع را با حرکات سریع خود مشغول ساخته و همه ی آن ها را در میانه خط دفاعی متمرکز سازند .
بازکردن فضا های حرکتی : به وسیله دویدن های ممتد فضاهای حرکتی بزرگتر می شوند . در مقابل سیستم دفاعی به عقب کشیده ، بازیکن صاحب توپ باید با قدرت ، عمل دورخیز دادن دست را انجام داده ( می خواهد توپ را به دروازه پرتاب کند ) ، تا بدین ترتیب خود را خطرناک جلوه دهد . این عمل او باعث می شود ، بازیکن مدافع به بیرون بیاید و در این حالت می توان به خوبی از او عبور کرده و توپ را به دروازه پرتاب کرد ( شکل 109 ) .
تنگ کردن فضاهای حرکتی در میانه خط دفاعی : حمله کامل در این روش به وسیله سه تا پنج بار ضربدر زدن در جلوی خط پرتاب آزاد سرعت داده می شود و پرتاب به دروازه را از دور مهبا می سازد . در اینجا مهم است که بازیکنان چپ دست از راست و بازیکنان راست دست از چپ شروع به دویدن کنند ( شکل 110 ) .
تمرینات ضربدر زدن
دو گروه بازیکن پشت خط پرتاب آزاد می ایستد و با استفاده از توپ ضربدر می زنند . وقتی که بر مسیر های دو و توپ تسلط پیدا شد یک توپ دیگر نیز به کار گرفته می شود (
هندبال شکل 111) .
تیم مهاجم با سیستم تهاجمی 2 : 4 عمل می کند . آن ها در مقابل یک خط دفاعی که 0 : 6 عمل می کند ضربدر می زنند در حالی که بازیکنان گوش در ابتدا جای بازیکنان دایره ( خط زن ) را می گیرند ، بازیکنان محوطه عقب شروع به ضربدر زدن می کنند و بعدا پست هایی را در میانه دایره دروازه بان اشغال می کنند . سعی می شود که بازیکن سوم ضربدر زننده در موقعیت پرتابی قرار داده شوند ( شکل 112 ) .
