خیلی فکری هستید و در کل اعصابتان رفته است روی ویبره و مشکلات از چندسو ناجوانمردانه حمله ور شدند و هیچ کس نیست به دادتان برسد یا فکر می کنید کسی نیست به دادتان برسد یا اصلاً خیلی احساس روزمرگی به شما دست داده، هیجان خونتان پایین آمده است و شاید هم یک بعدازظهر کسل کننده بی خود را می گذرانید. برای بیرون آمدن از این وضعیت اورژانسی، توچال و مجموعه تله کابین و ورزشگاه بانجی جامپینگ! را پیشنهاد می کنیم، هم فال است، هم تماشا و هم کلی هیجان که بعد از آن، احساس شادی و آرامش خواهید کرد و تا آخر شب سرخوش خواهید بود؛ چون مقدار زیادی آدرنالین در بدن شما ترشح می شود.
● چهل متر ارتفاع، شبانه، بی صبرانه منتظر شماست!
به گزارش برنا، مستقیم به سمت ایستگاه یک تله کابین توچال حرکت کنید. آنجا یک گردن که بچرخانید دکل بزرگی را خواهید دید که چهل متر ارتفاع دارد! از ساعت شش عصر به بعد هم کم کم یک تشک بزرگ قرمز و آبی زیر دکل باد می شود و آماده تا آن ها که هوس انجام کاری متفاوت را دارند، از بالای دکل روی آن بپرند. البته برای رسیدن به این محل یا همان بالای دکل، باید تعداد بسیار زیادی پله را طی کنید و اگر هنوز خیلی شش دانگ دلت برای پریدن قرص نیست، در کل ماجرا را فراموش کن؛ چون ممکن است مانند بعضی از درخواست کنندگان، زانوهایت به لرزه بیفتد که بالارفتن از پله برایت سخت شود. انگار کسی مجبورت کرده باشد از چهل متر ارتفاع سقوط آزاد داشته باشی. محوطه شامل یک دکل به ارتفاع چهل متر است. یک زمین اسکیت و کافی شاپ هم دارد که قبل از شروع برنامه و پرش های هیجان انگیز، موسیقی سنتی می گذارد تا حاضران کمی حال و هوایشان عوض شود.
● این ها دوست دارند پرنده باشند، شما چطور؟
خب! حالا شما در قلب ورزش پرهیجان بانجی جامپینگ"Bungee jumping" هستید که شهریورماه ۸۶ هومن هویت دوست به شکل خصوصی آن را افتتاح کرد. هویت دوست در باشگاه انقلاب هم قصد دارد بانجی جامپینگ دیگری به راه بیندازد.
عده ای گفتند این باشگاه را خدا بیامرز، پیمان ابدی، بدلکار معروف کبرا۱۱، به راه انداخت که طی صحبت های ما با مربی های آنجا تکذیب و بیان شد که وی تنها در روز افتتاحیه حضور داشته و همین حضور برای برخی این شبهه را ایجاد کرد که ابدی باشگاه را به راه انداخته است. درهرحال این ورزش در سراسر دنیا به رشته ای خطرناک، اما پرهیجان شهرت دارد. بانجی جامپینگ ورزش یا تفریحی از سری فعالیت های extreme است که در آن شخص ورزشکار یا درحقیقت حادثه جو، خود را توسط محافظ و طنابی فنردار از ارتفاعی بسیار بلند به پایین پرتاب می کند!
طنابی که شخص به وسیله آن به پایین می پرد، حالت فنری یا کشی دارد و توسط محافظی به تن و بدن و قوزک پا بسته می شود. وقتی شخص می پرد، خاصیت فنری ریسمان باعث می شود انرژی پرشی شخص به هنگام سقوط آزاد آرام آرام دفع شود تا جایی که شخص به طور کامل بایستد. اما پس از سقوط و رسیدن به انتهای مسیر، همین انرژی چون قابلیت فنری دارد و باعث برگشت مسیر می شود، شخص را تا حدی به بالا می کشد.
● بالای دکل مکانی برای آدم شناسی
وقتی که عزمتان برای پریدن جزم شد، یک نوبت رزرو می کنید و بعد توی نوبت می ایستید. صدایتان که کردند، با چند نفر دیگر از دکل بالا می روید تا فشارخون شما را بگیرند و وزنتان کنند. وزن می شوید تا اگر زیر ۸۰کیلو هستید، با یک کش و اگر بالای ۸۰کیلو هستید، با کش دیگری سقوط داشته باشید. سؤالاتی همچون تا به حال عمل جراحی داشتید یا نه، کی و چه موقع، ناراحتی قلبی دارید و... از شما پرسیده می شود تا سلامت پرنده موقع سقوط حفظ شود. اگر چشمتان را عمل لیزیک کرده باشید هم باید ۸ماهی از زمان عمل گذشته باشد؛ چون زمان پرش فشار زیادی به چشم ها وارد می شود و چشم فرد بعد سقوط به طورکامل قرمز است.
روی دکل که می رسید، توصیه ها و آموزش های کوتاهی به شما داده می شود. اینکه قبل از پرش پایین را نگاه نکنید؛ چون پاهایتان شُل می شود. در همین راستا نگاه شما را هدایت می کنند به سمت چراغ سبزی که آن بالا روشن است. دست به سینه بپرید و بعد دستتان را باز کنید؛ چون غریزه دفاع از خود باعث می شود که به ناگاه دست خود را به میله های لبه سکوی پرش بگیرید. زمان سقوط هم حتماً فریاد بزنید و خودتان را تخلیه کنید. خیال کنید می خواهید شیرجه بزنید توی استخر و... البته خیلی هم غرق این توصیه ها نشوید؛ چون یکی از مربی ها می گفت پرنده ای چنان غرق توصیه های ما شده بود و گمان می کرد الان قرار است توی آب شیرجه بزند که زمان پرش بینی خود را گرفته بود! از زمان پرش تا رسیدن روی تشک، ۴۵ثانیه تا یک دقیقه زمان می برد که بستگی به نوع پرش خودتان دارد. اگر بازی بازی کنید و هی تاب بخورید، یک دقیقه بین زمین و آسمان معلق می مانید.
قبل از اینکه نوبتتان برسد هم می توانید آدم هایی را که آن بالا هستند، سیر و سیاحت کنید و شاد شوید. کل معادلات ذهنی تان به هم می ریزید؛ چون گاه آدم ها بر خلاف ظاهرشان، آن بالا ظاهر می شوند و می پرند. به طور نمونه، آن هایی که خیلی ادعا دارند و یلی به نظر می رسند، آن بالا گاه حسابی می ترسند و تا پای انصراف هم می روند. اما آدم معمولی هایی که گاهی از نظر جسمی ضعیف به نظر می رسند و شما در نگاه اول می گویید عمراً اگر بپرد، به سادگی و بدون ترس و هُل داده شدن توسط مربی می پرد. قیمت هر پرش هم ۳۵هزار تومان است و اگر طی سال ۴بار بپرید، پرش پنجم برایتان مجانی تمام می شود.
...و اما کمربندها را ببندید!
● نکته های آخر و محض نصیحت...
اول اینکه با معده پر نپرید؛ چون ممکن است اتفاق ناخوشایندی بیفتد که خاطره پرنده شدنتان را مکدر کند.
دوم اینکه جیبتان را خالی کنید تا به قول حاضران، از بالا به تماشاگران شاباش ندهید.
سوم هم توصیه می شود قبل از پریدن، کمربندتان را سفت ببنید! ما که ندیدم، اما آن ها که دیدند، می گویند بعضی ها مجبور شدند تمام طول پرش دستشان را به کمربندشان بگیرند!
پیادهروی یکی از بهترین ورزشها و فعالیتهای جسمی شناخته شده برای تناسب اندام و حفظ بیشتر سلامت بدن است.
این ورزش بسیار ساده و کم هزینه است اما متاسفانه دلایلی وجود دارند که باعث میشوند مردم در انجام آن تنبلی کنند. بنابراین برای اینکه پاهای خود را وادار به راه رفتن کنید باید انگیزههایی را در خود بوجود آورید.
در یک مقاله جدید به چند انگیزه کارآمد اشاره شده است که شما را راغب میسازد هر روز پیادهروی کنید چون انگیزه مهمترین عامل برای کمک به کاهش وزن است:
1- در این مقاله توصیه شده است سعی کنید مسیر خود را تغییر داده و مسیر جدیدی را برای پیادهروی انتخاب کنید. گاهی اوقات خسته شدن از یک مسیر تکراری و همیشگی باعث میشود که پاهای شما برای پیاده روی تنبل شوند. در این شرایط مسیر جدیدی را انتخاب کنید تا فضا و صحنههای جدیدی را ببینید و در نتیجه جذابیت محیط اطراف، فکر شما را از سختی پیادهروی و ورزش کردن منحرف کند.
2- گامهای خود را بشمارید. شمردن گامها باعث میشود که هنگام پیادهروی حوصله شما سر نرود. اگر با شمردن مشکل دارید، میتوانید از یک وسیله برای این کار استفاده کنید.
3- از همسر یا یک دوست خود دعوت کنید که شما را در این پیادهروی همراهی کند. این کار در شما و طرف مقابل انگیزه بیشتری ایجاد میکند و به پیادهروی شما جنبه تفریحی میدهد.
4- یک کلوپ پیادهروی تشکیل دهید. اگر تعداد دوستانی که مایل هستند شما را در این کار همراهی کنند بیشتر از یک نفر است میتوانید یک کلوپ پیاده روی تشکیل دهید تا هر روز کسانی را که با شما انگیزه یکسان و مشابه دارند ملاقات کنید و بر انگیزه شما افزوده شود. پیدا کردن ارتباطات بیشتر در این زمینه بسیار سودمند است.
5- مزایای پیادهروی را همیشه برای خودتان یادآوری کنید. همواره به یاد بیاورید که این ورزش مزایای بسیاری برای شما دارد که از آن جمله کمک به کاهش وزن، پایین آوردن فشار خون، تقویت استخوانها و مفاصل، کاهش خطر بیماریهای قلبی و کاهش خطر ابتلا به دیابت است.
6- بهترین و مناسبترین زمان را برای این کار انتخاب کنید. انتخاب زمان مناسب در شما انگیزه ایجاد میکند که این کار را ادامه دهید. برخی افراد صبح را برای پیادهروی انتخاب میکنند و برخی نیز ترجیح میدهند شب یا پس از شام پیادهروی کنند تا تنشهایشان کاهش یافته و آرامش پیدا کنند.
7- آخرین و در عین حال مهمترین توصیه این است که به خودتان پاداش بدهید اگر به هدفی که در این مسیر برای خودتان قرار دادهاید دست یافتید به خودتان با یک چیز جالب پاداش بدهید مثلا کفش، لباس یا فیلمی را که دوست دارید برای خود بخرید و از این برنامه ریزی خوب لذت ببرید.
همه ما از فواید ورزش کردن آگاهیم. اما وقتی دچار بیماری و استرس میشویم، آیا به ورزش کردن اهمیت میدهیم؟
ورزش کردن در هوای آزاد
* ورزش کردن با شکم پر خوب نیست، اما این را هم بدانید که ورزش سبک برای معده پر خوب است. ورزش سبک یعنی پیاده روی یا دوچرخه سواری آرام.
* اگر شب قبل از ورزش، خیلی آب و مایعات بنوشید، الکترولیتهای بدن شما از حالت تعادل خارج میشوند. پس بهتر است استراحت کنید و یا آرام پیاده روی کنید. این نکته را از یاد نبرید که باید روز بعد، مایعات زیادی مصرف کنید تا دچار کم آبی بدن نشوید.
* اگر ورزش شدیدی کنید، روز بعد مطمئناً دچار کوفتگی عضلانی خواهید شد. بنابراین بهتر است نوع ورزش خود را تغییر دهید، مثلاً اگر در اثر وزنه برداری دچار کوفتگی عضلانی شدهاید، میتوانید یوگا انجام دهید، و یا اگر به علت دویدن دچار گرفتگی عضلانی شدهاید، دوچرخه سواری کنید. کوفتگی عضلانی بعد از ورزش طبیعی و خوب است، زیرا نشان میدهد که بدن شما برای ورزش کردن آمادگی دارد. پس به این دلیل، ورزش را کنار نگذارید.
ورزش سبک از سرماخوردگی جلوگیری میکند. اما اگر سرفه میکنید و یا تب دارید، بهتر است در خانه بمانید و استراحت کنید تا زودتر بهبود یابید
* اگر دچار مشکلی از گردن به بالا باشید مانند: آبریزش بینی، گرفتگی بینی، عطسه و گلودرد، در صورت نیاز از شدت تمرینات ورزشی خود بکاهید. اما اگر علائم بیماری در پایین گردن باشد مانند: گرفتگی سینه و دل درد، باید از ورزش کردن منصرف شوید تا بهبود بیابید. به طور کلی، اگر مریض بودید و علائم بیماریتان با ورزش کردن بدتر شد، بهتر است ورزش نکنید.
* ورزش کردن باعث کاهش علائم قاعدگی میگردد. اما این را هم بدانید که ورزش شدید، آهن خون را کم میکند و باعث خستگی میگردد.
* اگر به طور منظم ورزش میکردید و الان میخواهید باردار شوید، میتوانید به ورزش کردن خود ادامه دهید. اما اگر ورزش نمیکردید و قصد باردار شدن دارید، بهتر است پیاده روی آرام انجام دهید.
خانمهای باردار بهتر است در سه ماهه سوم بارداری از هر گونه ورزش دوری کنند، زیرا افزایش وزن رحم باعث افزایش فشار به سیاهرگی که خون را از پاها به قلب میبرد، میگردد و باعث بروز بیماریهایی از قبیل پره اکلامپسی (افزایش فشار خون بارداری و وجود پروتئین در ادرار) میشود.
* یوگا یکی از بهترین ورزشها برای آرامش روح و کاهش استرس است.
روزانه چه مدت باید ورزش کرد؟
ورزشهای هوازی ملایم (مثل پیاده روی و شنا) : حداقل 150 دقیقه ( 5/2 ساعت) در هفته
ورزشهای هوازی شدید (مثل دویدن) : 75 دقیقه ( 15/1 ساعت) در هفته
ورزشهای پرورش اندام (مثل وزنه برداری و کوهنوردی) : حداقل 2 بار در هفته
بهتر است روزانه به مدت نیم ساعت ورزش کنید. اما اگر برای کاهش وزن و یا اهداف خاصی ورزش میکنید، باید بیشتر از نیم ساعت ورزش کنید. اگر میخواهید فواید بیشتری از ورزش نصیبتان شود، 5 ساعت در هفته ورزش کنید.
قبل از ورزش، چه مقدار غذا باید خورد؟
ورزش کردن با شکم خالی، مدت زمان و شدت ورزش را کم میکند. به علاوه از فواید کاهش وزن نیز کاسته میشود.
مقدار و نوع غذایی که قبل از ورزش باید مصرف کنید، بستگی به مدت زمان و شدت ورزش دارد. کربوهیدرات یکی از مهمترین سوختها برای بدن است.
خوردن غذا قبل از ورزش باعث میشود که بدن دارای سوخت بیشتری باشد و جسم و روح نیز کمتر خسته شوند.
اگر میخواهید کمتر از یک ساعت ورزش کنید، یک میان وعده کوچک قبل از ورزش مصرف کنید. اما اگر بیشتر از یک ساعت ورزش میکنید، میان وعده شما باید دارای مقدار زیادی کربوهیدرات و مقدار کمی چربی باشد. مانند: موز، ماست کم چرب، یک کاسه غلات صبحانه و شیر.
روش اندازه گیری ضربان قلب
سرعت ضربان قلب در حال استراحت برای افراد بالغ 60 تا 100 ضربه در دقیقه و برای ورزشکار، نزدیک 40 ضربه در دقیقه میباشد.
برای اندازه گیری ضربان قلب میتوانید به این صورت عمل کنید:
کف دست چپ رو به بالا باشد و دو انگشت دست راست را روی مچ دست چپ بگذارید (باید 2 انگشت را در امتداد شست دست چپ قرار دهید) و یا این که دو انگشت خود را روی گردنتان (به سمت نای) بگذارید.
هنگامی که نبض را احساس کرید، مدت 10 ثانیه بشمارید. میتوانید با دست دیگر ساعت و یا تایمر را نگه دارید. سپس عدد بدست آمده را ضربدر 6 کنید، تا معلوم شود که در 1 دقیقه چند بار قلب شما میزند.
بسیاری از عوامل بر روی ضربان قلب اثر میگذارند، از جمله:
- مقدار فعالیت بدنی
- سلامت بدن
- دمای هوا
- وضعیت بدن (ایستاده، نشسته یا خوابیده)
- احساسات
- جثه بدن
- استفاده از دارو
کی باید به پزشک مراجعه کرد؟
- اگر ضربان قلب شما کمتر از 60 ضربه در دقیقه (به رادی کاردیا) بود.
- اگر ضربان قلب شما بیشتر از 100 ضربه در دقیقه (تاکی کاردیا) بود.
- اگر دارای علائمی از قبیل غش کردن، سرگیجه و یا تنفس سریع بودید.
طبق آمار جهانی و براساس نتایج مطالعه های انجام شده، تعداد کودکان چاق و دارای اضافه وزن روزبه روز در حال افزایش است و علت اصلی آن هم کاهش فعالیت های بدنی کودکان است. در اثر کاهش فعالیت، میزان استقامت و توانایی های استقامتی کودکان کم می شود و از سوی دیگر شاخص توده بدنی و ضخامت چین های پوستی شان بالا می رود...
امروزه کودکان مدت زمان کمتری را به فعالیت های فیزیکی و ورزش اختصاص می دهند و بیشتر به تماشای تلویزیون می پردازند. از آنجا که دغدغه بسیاری از والدین، سلامت فرزندشان است و با شروع فصل تابستان به طور معمول برای پرکردن اوقات فراغت ، کودکان ثبت نام در کلاس های ورزشی و آموزشی را انتخاب می کنند، با دکتر احمد باقری مقدم، متخصص پزشکی ورزشی گفت وگو کرده و نظر ایشان را در این باره جویا شده ایم. مطالعه این مطلب کمک می کند تا بتوانید با توجه به سن و روحیه فرزندتان، کلاس ورزشی مناسبی برای او انتخاب کنید.
▪ آقای دکتر! از چه زمانی کودک آمادگی لازم را برای شروع فعالیت های ورزشی دارد؟
احتمال ابتلا به چاقی در کودکانی که کمتر از یک ساعت تلویزیون تماشا می کنند در مقایسه با کودکانی که روزانه ۴ ساعت پای برنامه های تلویزیونی می نشینند، کمتر است و به احتمال کمتری در دوران بلوغ، در معرض چاقی و عوارض ناشی از آن قرار خواهند گرفت. بنابراین انجام فعالیت های ورزشی، یکی از گزینه های مناسب برای پیشگیری از چاقی کودکان است و در دوران بلوغ باعث کاهش بروز بیماری عروق کرونر و سکته مغزی، پرفشاری خون، چاقی و دیابت و پوکی استخوان و سرطان می شود. آمادگی کودک برای شرکت در فعالیت های ورزشی به تکامل سیستم عصبی، تکامل اجتماعی و سطح شعور و فهم آنها بستگی دارد. اصولا کودکان قبل از ۶ سالگی توانایی لازم برای پرداختن به ورزش های سازمان یافته مانند فوتبال را ندارند. در این محدوده سنی، ورزش هایی مانند دویدن و شنا را توصیه می کنیم. به طور کلی ورزش هایی برای این رده سنی مناسب هستند که تکنیک های کمی داشته باشند و در عین حال لذت بالایی در کودکان ایجاد کنند.
▪ آیا باید با توجه به سن کودک فعالیت ورزشی اش را انتخاب کرد؟
بله، با اینکه کودکان از سن ۶ تا ۹ سالگی، توانایی لازم و پایه حرکتی را به دست می آورند ولی هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم ها وجود ندارد، بنابراین می توانند به صورت محدود و ساده در سطح ابتدایی در ورزش های سازمان یافته ای مانند فوتبال شرکت کنند. در سنین ۱۰ تا ۱۲ سال، سطح شعور و فهم افزایش می یابد و کودک می تواند در کار گروهی و یادگیری حرکات پیچیده شرکت کند. در این سن کودک می تواند به ورزش های تماسی ـ برخوردی مانند فوتبال بپردازد زیرا به علت نیروی تولیدی پایش در بازیکنان، احتمال بروز آسیب پایین است.
▪ چه عواملی باعث تشویق یا دلزدگی کودک از ثبت نام در کلاس های ورزشی می شود؟
برای گسترش فرهنگ ورزش در کودکان یا تشویق آنها، باید به نکاتی مانند حمایت خانواده، شادی بخش بودن نوع فعالیت ورزشی، انجام ورزش بعدازظهرها، موفقیت، همراهی با دوستان و هیجان توجه کرد.
در این میان عواملی مانند شکست یا ترس از شکست در مسابقه، مواخذه و شرمندگی کودک، احساس اجبار و نظم ارتشی در ورزش و خستگی ناشی از تمرین شدید یا قوانین سخت بازی هم باعث دلزدگی کودک از شرکت در فعالیت های ورزشی می شوند که والدین باید این مسایل را مدنظر بگیرند.
▪ بهترین فعالیت ورزشی در این سن، چه نوع فعالیت هایی است؟
انجام ورزش های هوازی در کودکان همان آثار مثبتی را دارد که در بزرگسالان دیده می شود. تمرین های قدرتی نیز با بهبود کیفیت عصبی و هماهنگی عصب و عضو، باعث افزایش قدرت عضلانی در کودکان می شوند ولی باید مواظب آسیب صفحه رشد استخوانی در کودکان باشیم.
▪ ثبت نام کودکان در کلاس های وزنه برداری کار درستی است؟
تمرین با وزنه های کوچک ایرادی ندارد ولی ورزش هایی مثل وزنه برداری و پاورلیفتینگ برای کودکان ممنوع است. گرچه بدن کودکان در مقایسه با بزرگسالان انعطاف پذیری بیشتری دارد، اما نباید فراموش کنیم که دارای مفاصل سست تر و شل تری هستند. ضعیف ترین نقاط در کودکان، محل اتصال عضلات به استخوان و صفحه رشد استخوانی است بنابراین صدمه هایی مانند پیچ خوردگی مفاصل که در بالغان شایع تر است، در کودکان کمتر اتفاق می افتد و در عوض، آسیب های صفحه رشد و آسیب محل اتصال عضله به استخوان شیوع بیشتری دارد.
▪ آیا کودکانی که مبتلا به بیماری دیابت یا آسم هستند، می توانند در کلاس های ورزشی ثبت نام کنند؟
کودکان بیماری که به ناراحتی های خاص مانند دیابت یا آسم مبتلا هستند باید قبل از شروع ورزش به پزشک متخصص مراجعه کنند تا توصیه های لازم به آنها داده شود. اگر ورزش در کودکان آسمی باعث تشدید علایم بیماری شان می شود، قبل از شروع باید داروهای تنگی نفس مصرف کنند و به اندازه کافی مرحله گرم کردن را انجام دهند. این کودکان باید از ورزش در هوای خشک و سرد و محیط های آلوده پرهیز و تا حد امکان از تنفس دهانی خودداری کنند. در پایان ورزش، اقدام به سردکردن بدن به صورت حرکت های سبک و تفریحی ضروری است و از انجام ورزش هایی که شدت بالا دارند مانند دویدن، شنا یا دوچرخه سواری طولانی جلوگیری کنید.
کودکان مبتلا به دیابت با توجه به نوع دیابت و شدت آن باید تحت درمان پزشکی قرار بگیرند. این کودکان در صورت کنترل دیابت اجازه دارند در فعالیت های ورزشی شرکت کنند. به علت خطر افت قندخون (هیپوگلیسمی) یا افزایش قندخون (هیپرگلیسمی) لازم است قبل و بعد از ورزش قندخون آنها با گلوکومتر اندازه گیری شود و در صورتی که میزان آن زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد، مقداری قند مصرف کنند. اگر قندخون بالای ۲۵۰ میلی گرم در دسی لیتر بود، فعالیت ورزشی مجاز نیست.
▪ بهترین زمان ورزش برای کودکان دیابتی از نظر شما چه زمانی است؟
بهترین زمان ورزش برای کودکان مبتلا به دیابت، یک تا دو ساعت پس از صرف غذاست. بچه هایی که انسولین تزریق می کنند، با دستور پزشک معالج باید مقداری از دوزاژ آن را قبل از ورزش کاهش دهند. به علت احتمال افت قند تا ۲۴ ساعت پس از ورزش، بهتر است فعالیت های ورزشی در صبح انجام شود. فعالیت در عصر، احتمال افت قند هنگام خواب را بالا می برد. در صورت بروز عوارض بیماری بسته به نوع عارضه، باید مراقبت های خاصی انجام شود.
▪ از آنجا که نگرانی بسیاری از والدین آسیب دیدگی فرزندان شان در کلاس های ورزشی است برای پیشگیری از آنچه توصیه هایی می کنید؟
توصیه می شود قبل از ورزش، مربی اقدام های لازم برای گرم کردن و حرکات کششی را انجام دهد و مراقب باشد کودکان از تجهیزات حفاظتی مانند کلاه ایمنی، عینک، ساق بند و کفش مناسب هم حتما استفاده کنند. این موضوع اهمیت زیادی دارد زیرا آسیب صفحه رشد می تواند باعث کوتاهی و تغییر شکل زاویه دار عضو شود.
▪ در این مورد بیشتر توضیح می دهید؟
بیشترین شکستگی در صفحه رشد استخوانی در ناحیه مچ دست است که در کودکان چاق بیشتر اتفاق می افتد. آسیب ناشی از ضربه های مکرر در ورزش، می تواند به صفحه رشد آسیب بزند. مثلا باعث شکستگی مزمن انتهای تحتانی استخوان ران در شناگران قورباغه، ناحیه فوقانی استخوان بازو در رشته های پرتابی و ناحیه مچ دست در ژیمناستیک شود.
از دیگر آسیب های شایع، آسیب های مربوط به محل اتصال عضله به استخوان است که به صورت تورم و برجستگی استخوانی و در موارد شدید به صورت کندگی استخوان بروز می کند و بیشتر در ناحیه فوقانی ساق در زیر زانو یا آرنج دیده می شود.
آسیب غضروفی مفاصل به خصوص زانو و آرنج هم در کودکان شایع است که به صورت درد و تورم مفصل و گاه قفل شدن مفصل ظاهر می شود.
▪ مهم ترین توصیه شما به والدین چیست؟
سخن آخر اینکه کودکان به علت تولید حرارتی بیشتر، تعریق کمتر، احساس تشنگی دیررس و همچنین بالا بودن نسبت سطح به توده بدن، پایین بودن برون ده قلبی و افزایش سریع دمای بدن در معرض خطر بیشتر عوارض گرمایی محیط هستند بنابراین برای پیشگیری از آسیب گرمایی در فصل تابستان، ضمن رعایت اصول اولیه، والدین باید توجه زیادی به مصرف مایعات کافی قبل، حین و بعد از ورزش داشته باشند.