متخصصان علوم اعصاب در آمریکا تاکید کردند که پیادهروی سریع میتواند جریان خون را در مغز تقویت کند.
پیادهروی سریع، سلامت مغز را تامین میکند
این متخصصان در آزمایشات جدید خود دریافتهاند زنان حدود 60 ساله و مسنتر که سه تا چهار نوبت در هفته پیاده روی سریع انجام میدهند، جریان خون در مغزشان، ظرف فقط سه هفته تا 15 درصد تقویت میشود.
به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، دکتر رونگ شانگ متخصصان بیمارستان سلامت تگزاس در انستیتو ورزش و طب محیطی در این باره خاطرنشان کرده است: این متخصصان از تکنیک آلتراسونوگرافی Doppler برای اندازهگیری جریان خون در سرخرگهای داخلی کاروتید در این زنان شرکت کننده استفاده کردند. این سرخرگها قند مغز و خون غنی از اکسیژن را برای مغز تامین میکند.
دکتر شانگ تصریح کرد: وقتی جریان خون در مغز بهبود پیدا کند اکسیژن، گلوکز و سایر ریزمغذیها به مقدار بیشتر و بهتر به این عضو حیاتی میرسد و درنتیجه سلامت و عملکرد آن بهبود پیدا میکند.
این یافته در نشست بیولوژی آزمایشی در واشنگتن ارائه شده است.
وقتی حرف سرانه ورزش کردن پیش می آید، خیلی ها بهانه کمبود وقت و نداشتن شرایط و امکانات رامی گیرند! اما واقعیت این است که با یک برنامه ریزی ساده و کمی سحرخیزی می توان زمان نسبتا خوبی به ورزش اختصاص داد، البته خیلی وقت ها هم اصلا نیاز به برنامه ریزی شخص شما برای ایجاد شرایط مناسب برای ورزش کردن نیست، یعنی در یک صبح بهاری و زیبا از خواب بیدار می شوید (با خشونت یا بدون آن) و باید به نانوایی بروید! همه این برنامه ها از قبل توسط والدین یا همسرتان طراحی شده و شما فقط باید آن را اجرا کنید.
اگر قدر این موقعیت را بدانید همین پیاده روی کوتاه می تواند نوعی ورزش به حساب بیاید و تنها خرجش یک جفت کفش ورزشی است! این جاست که به فکر همگانی کردن ورزش می افتیم. ورزش همگانی، اسم نوعی رشته ورزشی است که هدفش ایجاد نشاط و تندرستی برای همه اقشار جامعه است و جالب این جاست که بدانید همه رشته های ورزشی توانایی همگانی شدن را دارند.
● پهلوان نه قهرمان
ساده ترین تعریف برای ورزش همگانی این است که، ورزش همگانی برای پرداختن عامه مردم به ورزش حتی در زمانی کوتاه با توجه به امکانات موجود و شرایط افراد است و در این میان وظیفه اصلی سازمان تربیت بدنی و نهادها دعوت از مردم برای ورزش های همگانی است. تفاوت ورزش ها همگانی و قهرمانی در این است که در انجام همگانی ورزش هدف اصلی«سلامتی برای همه» است در صورتی که در ورزش های قهرمانی هدف «کسب مهارت و رقابت» می باشد، یعنی کسانی که به ورزش همگانی می پردازند هدفشان به دست آوردن سلامتی و نشاط برای خود و دیگران است و در ورزش های همگانی پیروزی واقعی زمانی اتفاق می افتد که همه اعضای گروه سالم و شاد باشند.
● پیاده روی را عشق است
پیاده روی یکی از پر طرفدارترین رشته ها در محیط های شهری، روستایی و طبیعی است. اگر بخواهیم بیشترین استفاده را از پیاده روی به دست بیاوریم، باید ۳ یا ۴ روز در هفته، بین ۳۰ تا۶۰ دقیقه تمرین کنیم؛ یعنی با سرعتی بیشتر از ریتم پیاده روی معمولی راه برویم. به این ترتیب علاوه بر مزیت های فوق، می توانیم میزان چربی خون را نیز کاهش دهیم.
نوشیدن آب قبل از پیاده روی توصیه می شود، یعنی یک لیوان آب ۲۰ تا۳۰ دقیقه قبل از شروع پیاده روی و یک لیوان دیگر ۵ دقیقه پیش از شروع حرکت نوشیده شود.
بهتر است به جای سطح آسفالت و سنگفرش، زمین های نرم و خاکی را برای پیاده روی انتخاب کرد.
برای خود هدف تعیین کنید: «برای پیاده روی کفش های تان را بپوشید، از خانه خارج شوید و یک ساعت پیاده روی کنید تا به محل مورد نظر برسید.»
به هنگام پیاده روی از لباس های راحت استفاده نمایید و از پوشیدن لباس های تنگ و نامناسب اجتناب کنید.
در روزهای آفتابی جهت محافظت از چشمان خود از عینک آفتابی استفاده نمایید.
مسیرهای خوش آب و هوا را برای پیاده روی انتخاب کنید.
● دوقدم بعد از صبح
ورزش صبحگاهی هم از رشته های پرطرفدار همگانی است که در کلیه پارک ها و ورزشگاه ها در ایستگاه های ورزشی می تواند به صورت انفرادی و گروهی توسط مربیان کارآزموده و مجرب انجام شود. این ورزش چون در هوای آزاد و صبح انجام می شود تأثیر زیادی بر تندرستی و شادابی افراد و سالم سازی آن ها دارد که به صورت حرکات کششی و نرمشی و پیاده روی و دوی آرام جهت تقویت کلیه عضلات و بالا بردن قدرت بدنی و استقامت و انعطاف پذیری افراد انجام می شود و همچنین باعث تقویت روحیه آن ها می گردد، این نوع ورزش ها از بالا رفتن چربی و قند خون جلوگیری می کنند، همچنین اثرات بسیار مفید آن بر آرامش روانی و مقاوم نمودن افراد در مقابل حوادث و مشکلات روز از دیگر فواید این رشته ورزشی می باشد.
● نکات مهم در ورزش صبحگاهی
۱) معمولا آلودگی هوا در صبح کمتر است و می توانید در هوای پاک صبح ورزش کنید.
۲) اگر کمی زودتر از خواب بیدار شوید، زمان کافی برای ورزش کردن خواهید داشت.
۳) هنگامی که در ساعات اولیه روز ورزش می کنید، سرعت ضربان قلبتان را افزایش می دهید و در ساعات اولیه روز کالری های اضافی را می سوزانید.
۴) ورزش کردن در ساعات اولیه روز به شما کمک می کند که انرژی جسمی و روحی کافی برای فعالیت روزانه به دست آورید.
۵) ورزش صبحگاهی توانایی و قدرت فعالیت های ذهنی شما را افزایش می دهد.
۶) در تابستان، در ساعات صبح معمولا دمای هوا پایین تر است و شما می توانید بهتر ورزش کنید.
بی اشتهایی عصبی یک اختلال و مشکل تغذیه ای است که در آن فرد بخاطر ترس از افزایش وزن و بهم خوردن تناسب اندام سعی می کند هرچه کمتر غذا بخورد. چنانچه فردی این مشکل را داشته باشد همواره خود را چاقتر از آنچه که واقعاً هست حس می کند و درحالی که حتی وزن کمی دارد فکر می کند بی اشتهایی عصبیوزنش زیاد است و لذا با محدود کردن تغذیه سعی در لاغر کردن هرچه بیشتر خود دارد. این شرایط هم یک بیماری فیزیکی است و هم یک بیماری و مشکل مربوط به روان. در این بیماری تغییرات هورمونی در نتیجه وزن کم و سطوح کم چربی بدن بوقوع می پیوندد. در بسیاری از زنان مبتلا توقف چرخه های ماهیانه رخ خواهد داد. این بیماری اغلب در دختران و زنان جوان رخ می دهد. همچنین این بیماری در ورزشکاران و بازیگران سینما که می خواهند در وزن کم باقی بمانند و تناسب اندام بهتری داشته باشند بیشتر رخ می دهد.
بی اشتهایی عصبی می تواند به یک بیماری شدید و با درمان سخت بدل شود و در موارد شدید امکان دارد مرگ در نتیجه روزه داری طولانی مدت یا حتی خودکشی رخ دهد.
علل ایجاد این بیماری
علت ایجاد این بیماری معلوم نیست، بخشی از علت می تواند مربوط به مشکلات فرهنگی جوامع در این امر که هرچه فرد لاغرتر باشد زیباتر هم هست می باشد. شما چنانچه موارد زیر را داشته باشید بیشتر مستعد به ابتلا به این بیماری هستید :
- سابقه خانوادگی ابتلا به بی اشتهایی عصبی یا سایر اختلالات مربوط به تغذیه مثل پرخوری عصبی.
- وجود سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات خلقی ( مثل افسردگی ماژور یا اختلالات دو قطبی ) یا اختلالات اضطرابی یا اختلالات شخصیتی و وسواسی.
علائم و نشانه ها
- کاهش وزن اغلب شدید در زمینه محدودیتهای شدید غذائی
- خوردن سریع و حجیم غذا و بدنبال آن تخلیه آن با استفاده از مواد مسهل یا ادرار آور یا تحریک خود به استفراغ مواد غذائی خورده شده.
- ضعف و گیجی
- ناخنهای شکننده
- افزایش موهای بدن
- احساس سرمای دائمی
- پرخاشگری یا احساس افسردگی
- خواب آشفته
- در خانمها بی نظمی یا قطع سیکلهای ماهیانه
- روزه داری مستمر یا تغذیه خیلی کم
- پرداختن زیاده از حد به ورزش
- ترس از چاق شدن در حالیکه وزن نرمال یا کمتر از حد نرمال دارید
- تفکر دائمی به غذا و تغذیه
تشخیص بیماری
پزشک از شما درباره سابقه پزشکی شما خواهد پرسید، شما را معاینه خواهد کرد و در مورد یک سری مسائل از شما سوالهایی خواهد پرسید. مثل :
آیا غذاهایی را همواره انتخاب می کنید که کالری کمی دارند ؟
آیا اتفاق می افتد که در زمانی کوتاه حجم بالائی از غذا را مصرف کنید ؟
آیا سعی در دفع غذای خورده شده با تحریک به استفراغ یا استفاده از مواد مسهل را دارید؟
آیا برای غذا خوردن تشریفات بخصوصی دارید؟
آیا به ورزش زیاد می پردازید؟
آیا رابطه خود را با دوستان و همکاران کاهش داده اید؟
آیا سعی در انکار اینکه گرسنه هستید دارید؟
تغذیه ورزشی
درمان بیماری
درمان بی اشتهایی عصبی می تواند خیلی مشکل باشد، این بیماری به خودی خود و بدون درمان پزشکی بهبود نمی یابد. پزشک بهمراه متخصص تغذیه به شما کمک خواهند کرد تا یک رژیم غذایی نرمال و سالم را شروع کنید. همچنین به احتمال زیاد شما نیاز به مشاوره خصوصی با روانپزشک خواهید داشت، گاهی هم نیاز است تا در چند جلسه خانواده شما با پزشک متخصص روان جلسه داشته باشند. پزشک امکان دارد به شما داروهای مناسب برای کنترل خلق شما تجویز کند تا :
به کاهش ترس شما از چاق شدن کمک کند.
به کاهش افسردگی یا پرخاشگری در شما کمک کند.
سبب کاهش تفکر به غذا و لاغر بودن گردد
به شما کمک کند که دوباره وزن گیری مناسب داشته باشید.
مدت طول کشیدن بیماری
چنانچه مبتلا به این مشکل هستید پس از شروع درمان با توجه به اینکه با ید تغییر در جسم و روح خود را بپذیرید امکان دارد علائم و تفکرات شما سالها ادامه داشته باشد. حتی پس از رسیدن به وزن مناسب امکان دارد لازم باشد که داروهای مصرفی یا درمان خود را برای چندین ماه دیگر هم ادامه دهید. قرار گرفتن در معرض استرسهای شدید و طولانی می تواند منجر به بازگشت علائم در شما گردد لذا از آنها پرهیز کنید. بطور کلی هرچه سریعتر خدمات پزشکی دریافت کنید احتمال موفقیت در درمان شما افزایش خواهد یافت.
توصیه های درمانی به شما
لازم است در کنار دستورات پزشک و حمایت های خانواده از شما خودتان هم در امر درمان دخالت داشته باشید به این موارد توجه کنید :
از رژیم غذایی سالم استفاده کنید.
برنامه ورزشی خود را محدود کنید و کاهش دهید.
به استراحت و خواب کافی اهمیت بدهید.
سعی کنید به یک وزن متعادل برای قد و سن خود برسید.
از ویتامین ها و مکمل های حاوی مواد معدنی استفاده کنید.
از پزشک خود بخواهید که بصورت مکرر وزن، فشار خون، نبض و حرارت شما را در هر ویزیت کنترل کند.
از استرس فرار کنید. راههای مقابله صحیح با استرس های روزمره زندگی را یاد بگیرید.
بین تفریح و میزان پرداختن به کار یک تعادل مناسب برقرار کنید و هیچ کدام را بصورت افراطی انجام ندهید.
یاد بگیرید احساسات خود را بروز دهید و آن را در درون خود نریزید.
راههای پیشگیری از ابتلا به این بیماری
پذیرش خود و بدن خود مهمترین اصل در پیشگیری از ابتلا به این بیماری است. در کنار این قضیه این موارد هم در این امر مفیدند :
هرگز وعده های غذایی خود بخصوص صبحانه را حذف نکنید.
از مواد مسهل زیاد استفاده نکنید.
از مصرف زیاد کافئین مثل نوشابه پرهیز کنید.
از ورزش افراطی پرهیز کنید.
از الکل استفاده نکنید.
از مصرف سیگار بپرهیزید.
شنا از جمله ورزش هایی نیست که آسیب های چشمی یکی از خطرات آنهاست (مثل فوتبال، تنیس، بیس بال، ...) ولی قرمزی و سوزش چشم بعد از شنا کردن بویژه در استخر یکی از مسائلی است که بسیاری با آن مواجه اند. ولی آیا باید نگران این مسئله بود؟ خیر. قرمزی پس از شنا در استخر سبب آسیب درازمدت نمی شود.
کلر که برای ضد عفونی کردن و از بین بردن باکتری ها به آب استخر اضافه می شود بخودی خود مشکل ساز نیست. مشکل زمانی رخ می دهد که کلر در مجاورت نیتروژن یا آمونیاک موجود در آب قرار می گیرد و از ترکیب اینها کلرامین تشکیل می شود. در حقیقت علت اصلی قرمزی و چشم کلرامین است. عروق سطحی روی سفیدی چشم بر اثر تماس با کلرامین ملتهب شده و چشم قرمز می شود. کلرامین همچنین لایه موقتی روی قرنیه ایجاد می کند که سبب التهاب، حساسیت، خشکی و قرمزی چشم می شود. به این وضعیت کراتیت می گویند.
بر خلاف بسیاری که تصور می کنند درمان این وضعیت استفاده از قطره هایی است که قرمزی چشم را کم می کنند درمان صحیح استفاده از ترکیباتی نظیر اشک مصنوعی است. اشک مصنوعی لایه ای روی قرنیه ایجاد کرده و به آن فرصت می دهد التیام یابد. مکانیسم اثر ترکیباتی که قرمزی چشم را کم می کنند منقبض کردن عروق خونی است و قطع این داروها سبب شدیدتر شدن مشکل خواهد شد. اگر قرمزی و سوزش چشم شدید باشد و یا به دفعات تکرار شود یک راه دیگر استفاده از عینک شنا است.
اغلب تصور می شود قرمزی چشم ناشی از زیاد بودن کلر آب استخر است در حالیکه واقعیت دقیقا بر عکس این است و این مسئله اغلب ناشی از کم بودن کلر آب است. حتی بوی تندی که اغلب افراد تصور می کنند ناشی از زیاد بودن کلر است نیز بخاطر کم بودن کلر آب ایجاد می شود. دلیل این مسئله این است که مولکول های آزاد کلر با نیتروژن و آمونیاک ترکیب می شوند و کلرامین ایجاد می کنند. افزایش کلر آب علاوه بر اینکه مانع رشد باکتری ها در آب استخر می شود سبب شکسته شده پیوند های شیمیایی کلرامین و شکسته شدن مولکول های آن شده و مشکلات مربوطه را کاهش می دهد. در صورتیکه کلر آب کم باشد احتمال عفونت چشم ناشی از وجود باکتری ها در آب افزایش می یابد. عفونت چشمی (اغلب کنژنکتیویت) معمولاً علاوه بر قرمزی و التهاب با درد و ترشح همراه است. در صورتیکه قرمزی بعد از شنا در استخر از حد یک التهاب خفیف فرا تر رفته و با ترشح همراه باشد بهتر است به چشم پزشک مراجعه کنید.
در مجموع رعایت نکات زیر تا حدود زیادی مانع از مشکلات چشم ناشی از شنا در استخر می شود:
بلافاصله پس از بیرون آمدن از آب دوش بگیرد. دوش گرفتن سبب می شود کلرامین از پوست، مو و چشم شما شسته شود.
بلافاصله پس از شنا از قطره های اشک مصنوعی استفاده کنید.
از عینک شنا استفاده کنید.