زندگینامه لیونل مسی جادوگر فوتبال+ تصاویر
لیونل آندره مسی ۲۴ ژوئن سال ۱۹۸۷ در شهر روساریو آرژانتین دیده به جهان گشود.لیونل دو برادر بزرگتر به نامهای رودریگو و ماتیاس و یک خواهر به نام ماریا سل دارد. لیونل مسی عضو تیم ملی بزرگسالان آرژانتین و تیم بارسلونا اسپانیا است. بسیاری از مطبوعات به وی لقب مارادونای جدید داده اند. لقب وی که توسط خودش انتخاب شده "جانشین" است. لیونل در سن ۵سالگی بازی را در تیم گراندولی آغاز کرد. تیمی که پدرش به عنوان مربی در آن جا مشغول به کار بود. در سال ۱۹۹۵ مسی به تیم نیوولز اولدبویز آرژانتین پیوست.
لیونل مسی
وی ۱۱ سال داشت که پزشکان تشخیص دادند دچار کمبود هورمون رشد است. باشگاه ریور پلاته علاقه خود را برای به خدمت گرفتن مسی نشان داد اما آنها پول کافی برای خرج معالجه وی نداشتند. کارلوس ریساچ مدیر ورزشی باشگاه بارسلونا اسپانیا، از استعداد بی ظیر مسی آگاه شد. ریساچ پس از تماشای بازی وی به نمایندگی از باشگاه بارسلونا با مسی قراردادی امضا کرد. آنها پیشنهاد کردند تمام مخارج پزشکی لیونل را قبول می کنند به شرطی که وی برای شروع زندگی جدید به اسپانیا نقل مکان کند. خانواده مسی نیز به همراه این بازیکن جوان به اروپا منتقل شدند و لیونل کارش را در تیم جوانان بارسلونا آغاز کرد.
جانشین به زودی توانست در ترکیب تیم دوم بارسلونا جایگاه ثابتی به دست آورد. در آن فصل وی رکورد جالبی برجای گذاشت. میانگین بیش از یک گل در هر بازی. مسی در آن فصل توانست در ۳۰ بازی ۳۷ گل به ثمر برساند. لیونل مسی در اکتبر ۲۰۰۴ توانست اولین بازی رسمی اش را برای بارسلونا برابر اسپانیول انجام دهد. با این بازی وی عنوان سومین بازیکن جوان تاریخ باشگاه بارسلونا را به خود اختصاص داد.
لیونل مسی و پسرش تیاگو
زمانی که در تاریخ ۱ می ۲۰۰۵ مسی توانست اولین گل رسمی اش را برای بارسا در مقابل تیم الباسته بالومپایه به ثمر برساند تنها ۱۷ سال و ۱۰ ماه و ۷ روز سن داشت. وی با این گل توانست خود را به عنوان جوان ترین گلزن بارسلونا در لا لیگا مطرح کند. به مسی این شانس را دادند تا بتواند به عضویت تیم ملی اسپانیا دربیاید اما وی این پیشنهاد را رد کرد. در ژوئن سال ۲۰۰۴ مسی در بازی دوستانه بین دو تیم فوتبال زیر ۲۰ ساله هایآرژانتین و پاراگوئه به میدان رفت.
در ژوئن ۲۰۰۵ توانست همراه با تیم زیر ۲۰ ساله های آرژانتین به مقام قهرمانی مسابقات جام جهانی جوانان دست یابد. لیونل با زدن ۶ گل کفش طلایی مسابقات و توپ طلایی بهترین بازیکن تورنمنت را نیز تصاحب کرد. با وجود این که لیونل بسیار جوان بود همیشه وی را با دیگو مارادونا مقایسه می کردند.
لیونل مسی
در تاریخ ۲۷ ژوئن باشگاه بارسلونا قرارداد جدیدی با مسی تا سال ۲۰۱۰ منعقد کرد. در این قرارداد یک ماده وجود دارد که در آن آمده است هر تیمی می تواند با پرداخت مبلغ ۱۵۰ میلیون یورو، مسی را به خدمت بگیرد. این مبلغ ۳۰ میلیون یورو بیشتر از مبلغ فروش رونالدینیو است. در سال ۲۰۰۵ خوزه پکرمن، لیونل مسی را به تیم ملی بزرگسالان آرژانتین دعوت کرد. وی اولین بازی اش را برابر مجارستان انجام داد. مسی در دقیقه ۶۳ وارد میدان شد اما به فاصله ۴۰ ثانیه از زمین مسابقه اخراج شد. پس از این مسابقه، مسی اولین بازی واقعی خود را برای تیم ملی آرژانتین برابر پاراگوئه انجام داد.
وی اولین بازی خود را در جام باشگاه های اروپا در تاریخ ۲۷ سپتامبر و در برابر اودینسه انجام دهد. در دسامبر همان سال روزنامه ایتالیایی توتو اسپورت جایزه پسر طلایی ۲۰۰۵ را که به بهترین بازیکن زیر ۲۱ سال اروپا داده می شود، به لیونل مسی داد. جانشین توانست بالاتر از وین رونی، لوکاس پودولسکی و کریستیانو رونالدو قرار بگیرد.
لیونل مسی
مصدومیت شدید باعث شد مسی به مدت دو ماه از کلیه فعالیت های ورزشی دور بماند. به خاطر این مصدومیت حضور وی در جام جهانی ۲۰۰۶ در هاله ای از ابهام فرو رفت. با این وجود نام لیونل مسی را به عنوان بازیکن تیم ملی آرژانتین برای حضور در جام جهانی تحویل مقامات برگزاری مسابقات دادند. مسی پس از روماریو (فصل ۹۳-۹۴) اولین بازیکن بارسلونا بود که توانست در معروف ترین دربی اسپانیا هت تریک کند.
در این فصل مسی گلی به ثمر رساند که همگان دوباره وی را با مارادونا مقایسه کردند. جانشین همانند مارادونا در بازی با انگلستان توپ را دریافت کرد، ۶۲ متر با توپ حرکت کرده ۶ نفر از بازیکنان حــریــف را پـشــت ســر گــذاشــت و دروازه خـتــافـــــــــه را گـشــــــــــود. تمام کارشناسان ورزشی جهان این گل را مشابه گل قرن مارادونا دانسته و پس از این گل، مطبوعات اسپانیا به وی لقب "مسیدونا" دادند. لیونل مسی در فصل ۲۰۰۷ -۲۰۰۸ توانست در یک هفته ۵ گل به ثمر برساند تا تیم بارسا به صدر جدول رده بندی صعود کرده و خودش نیز یک شروع رویایی را تجربه کند. فرانتس بکن بائر و یوهان کرایف ستارگان سابق جهان فوتبال، از لئو به عنوان بهترین بازیکن جهان نام برده اند.
لیونل مسی
-قهرمانی در جام باشگاههای جهان (۲۰۰۹ و ۲۰۱۱)
مقدماتی جام جهانی فوتبال (مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴)
اولین دیدار بین دو تیم ملی فوتبال در سال 1872 و بین تیمهای انگلستان و اسکاتلند انجام گرفت اما در آن سالها فوتبال خارج از بریتانیای کبیر بعد زیادی نداشت. پس از افزایش محبوبیت فوتبال در آغاز قرن بیستم، این ورزش در المپیکهای تابستانی 1900 و 1904 و المپیک میانی 1906 به عنوان ورزش ناظر (بدون اهدای مدال) شرکت کرد.
در المپیک تابستانی 1908 بالاخره فوتبال یکی از ورزشهای رسمی گشت. مسابقات فوتبال در آن سال توسط «انجمن فوتبال» (فدراسیون فوتبال در انگلستان) برگزار میشدند و تنها بازیگران آماتور در آن شرکت داشتند و گاها بیشتر یک نمایش بود تا یک مسابقه. تیم ملی آماتورهای فوتبال انگلستان هم در المپیک 1908 و هم در المپیک 1912 فاتح مسابقات شد.
جام جهانی 1950 برای اولین بار شاهد حضور تیمهایی از جزیره بریتانیا، مبدع فوتبال، بود. تیمهای بریتانیایی (انگلستان، اسکاتلند و ...) در 1920 از فیفا بیرون کشیده بودند اما در 1946 با دعوت مجدد فیفا به این فدراسیون بازگشتند و در این جام بازی کردند.
این تورنمنت در ضمن شاهد حضور دوباره اروگوئه، قهرمان جام اول، بود که دو جام قبلی را تحریم کرده بود. اروگوئه در بازگشت خود مجددا قهرمان شد. (در ضمن جام 1950 اولین و آخرین جامی بود که مرحله نهایی آن به صورت گروهی برگزار میشد و نه به صورت حذفی و در نتیجه قرار بود مسابقه مشخص فینال نداشته باشد.گرچه صورت امتیازها به طوری شد که عملا بازی برزیل و اروگوئه به صورت بازی فینال درآمد. در جامهای بین 1934 تا 1978 شانزده تیم در مسابقات شرکت کردند (به غیر از چند مورد که تیمها پس از راهیابی به بازیها استعفا دادند). اکثر تیمهای از اروپا و آمریکای لاتین بودند و اقلیت بسیار کمی از آفریقا، آسیا و اقیانوسیه.
در سالهای اخیر شرکتکنندگان این قارهها توفیق بهتری داشتهاند. کامرون در 1990 تا یک چهارم نهایی بالا آمد و کره جنوبی،سنگال و آمریکا در 2002 همه حداقل تا یک چهارم نهایی بالا آمدند (کره جنوبی نهایتا چهارم شد). 197 کشور برای راهیابی به جام جهانی 2006 آلمان با هم دیگر رقابت کردند. از تمامی 207 عضو فیفا تا به حال تنها سه کشور برای راهیابی به جام تلاش نکرده اند. با توجه به اینکه کوموروس و تیمور شرقی اعضای تازهای هستند و هنوز این امکان را نداشتهاند، در واقع بوتان تنها کشوری است که شانس خود را برای شرکت در جام جهانی محک نزده.
این مسابقات از آن سال به بعد هر 4 سال یکبار - با 2 استثنا در سالهای 1942 و 1946 به علت جنگ جهانی دوم- برگزار شدهاست. در سال 1991 فیفا برگزاری جام جهانی زنان را نیز آغاز کرد.
مکزیک در آن زمان نخستین کشور جهان بود که 2 بار میزبانی بازیهای جامجهانی را برعهده گرفته بود. 121 کشور عضو فیفا برای ورود به جام سیزدهم در دور مقدماتی به رقابت پرداختند که 24 تیم موفق به سفر به مکزیک شدند. عراق، کانادا و دانمارک برای نخستین بار به جام جهانی راه یافتند.
2010- آفریقای جنوبی /قهرمان : اسپانیا
جام جهانی فوتبال 2010 نوزدهمین دورۀ جام جهانی فوتبال بود که از 11 ژوئن 2010 (۲۱ خرداد ۱۳۸۹) تا 11 ژوئیه 2010 (۲۰ تیر ۱۳۸۹) در کشور آفریقای جنوبی برگزار شد. این دوره نخستین بار بود که جام جهانی در یک کشور عضو کنفدراسیون فوتبال آفریقا میزبانی شد. مراسم افتتاحیه جام در 10 ژوئن با حضور بسیاری از ستارگان فوتبال و موسیقی به صورت غیررسمی افتتاح شد.
مهم نیست... این فقط یک توپ است! این طرز تلقی در مورد توپ به عنوان یکی از ارکان بازی فوتبال به هیچ وجه درست نیست. بازیکنانی که قوانین فوتبال را به خوبی می دانند و کمی از مصدومیت های فوتبال سررشته دارند به خوبی درک می کنند که ضربه زدن به یک توپ غیراستاندارد چه از نظر جنس، اندازه و یا وزن، چه بر سر زانو خواهد آورد. اگر در انتخاب توپ فینال تردید دارید، این مطلب را با دقت بخوانید و فیفا در شماره ماه آگوست مجله خود در مورد توپ با کیفیت عالی و یا توپ های غیراستاندارد توضیحاتی داده که ترجمه آن را تقدیم حضورتان می کنیم.
فیفا سازمان قانون گذار و سازمان دهنده فوتبال استانداردهایی را در کتابچه قوانین خود برای توپ فوتبال تعریف کرده و با نمودار هالمارکینگ"HALLMARKING" استانداردهایی برای توپ فوتبال در نظر گرفته که توپ های نامناسب از این نمودار خارج خواهند شد. توپ هایی که برای مسابقات مختلف در جهان مدنظر قرار می گیرند و قابل استفاده تلقی می شوند باید از تست های مختلف حجم، اندازه، محیط، وزن، گردی، مقاومت در برابر آب، جهش و بالاخره فشار گذشته تا مدرک آزمایش شده یا FIFA INSPECTED را برای آن قائل شد. همچنین توپ هایی در ارزش گذاری، حد بالاتری را برای آنها در نظر می گیرند که مارک FIFA APPROVED روی آنها حک شده باشد و در این مورد شش تست مذکور در سطح سخت تر و استانداردهای بالاتری انجام می شود و تست هفتم پس از دوهزار ضربه و حفظ اندازه و شکل انجام می شود. شاید بپرسید آیا این همه سخت گیری، وقت تلف کردن نیست؟
به هیچ وجه، چرا که تنها تغییر شکل کوچک باعث از بین رفتن تعادل توپ می شود و ضربه شما مطمئنا مسیر دیگری را خواهد پیمود. حتی اگر این نقص با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نباشد. با این توصیف بازی کردن برای فوتبالیست بسیار سخت می شود، چرا که روی توپ هیچ کنترلی ندارد و بنابراین نمی تواند پاس های دقیق بدهد و البته به آسانی گل بزند.
به عنوان آخرین نکته قبل از توضیح تست های فیفا روش های هالمارکینگ نه تنها باعث مشخص شدن کیفیت و مقاومت توپ می شود بلکه فیفا آن را به طور جدی مورد تاکید قرار داده و حتی توپ های کودکان نیز باید با دقت این آزمایش ها را بگذراند. این نکات حتی در سایت رسمی فیفا و در قسمت DEVELOPMENT به طور مفصل توضیح داده شده است.
و اما معرفی بیشتر تست های فیفا:
آزمایش یک: محیط (CIRCUMFERENCE)
محیط توپ باید براساس همخوانی با اندازه موردنظر آن که در قوانین ذکر شده باشد بنابراین توپ نه باید خیلی بزرگ باشد و نه خیلی کوچک. معمولاً توپ را با ده امتیاز مختلف اندازه گرفته و میانگین آن، محاسبه می شود. توپهای آزمایش شده یا INSPECTED باید بین 68 تا 70 و توپهای تأیید شده یا APPROVED بین 5/68 تا 5/69 سانتی متر محیط دارد.
آزمایش دو: گردی(ROUNDNESS)
یک تغییر زاویه در هر قسمت از رویه توپ، فرم و حالت آنرا تحت الشعاع قرار خواهد داد و این مسیر توپ را غیرقابل پیش بینی می کند. در این تست قطر و ضخامت توپ به دقت و در 16 امتیاز اندازه گیری می شود و تفاوت بین بیشترین و کمترین اندازه نباید بیش از 2 درصد اختلاف داشته باشد. این البته در مورد توپهای آزمایش شده صدق می کند و در مورد توپهای تأیید شده باید 5/1 درصد باشد.
آزمایش سه: وزن(WEIGHT)
وزن توپ نباید بسیار زیاد یا خیلی کم باشد. همانطور که در کتاب قوانی آمده است و برای تأیید آن توپ 3 بار در محفظه خلا وزن می شود و در مورد توپهای آزمایش شده بین 410 تا 450 گرم در مورد توپهای تأیید شده بین 420 تا 445 گرم وزن ایده آل توپ است.
آزمایش چهار: ارتجاع(REBOUND)
یک توپ باید در حدی مقاومت داشته باشد که بازیکنان بتوانند آنرا در جهت و مسافت موردنظر هدایت کنند. در این تست توپ 10 بار و از فاصله 2 متری به روی صفحه فلزی استیل انداخته می شود. در توپهای آزمایش شده توپ پس از برخورد به زمین باید بین 115 تا 165 سانتی متر و در موردتوپهای تأیید شده بین 120 تا 165 سانتی متر بالا بیاید.
آزمایش پنج: از دست دادن فشار(LOSS OF PRESSURE)
یک توپ در زمانی که فشار طبیعی هوای خود را در طول مسابقه از دست می دهد شاید در دقایق رو به پایان بازی از کیفیت کار و کنترل آن کاسته شود و دیگر مسافت موردنظر را طی نمی کند. در این آزمایش توپ در حد استاندارد یاد می شود و در مدت 72 ساعت نباید بیش از 25 درصد هوای آن(توپهای آزمایش شده)کاسته شود. در مورد توپهای تأیید شده این میزان 20 درصد است.
آزمایش شش: تحمل آب(WATER ABSORPTION)
توپ خیس شده سنگین می شود. به راحتی حرکت نمی کند و بازی با آن نیز دشوار است. در این آزمایش توپ 250 بار در آب انداخته و گردانده می شود. در این حالت توپهای آزمایش شده نباید بیش از 15 درصد وزن خشک آن اضافه وزن پیدا کند. در مورد توپهای تأیید شده این اضافه وزن حداکثر 10 درصد است.
آزمایش هفت: حفظ شکل و اندازه(SHAPE AND SIZE RETENTION)
در این آزمایش که تنها در مورد توپهای تأیید شده به کار می رود. در این آزمایش توپ در مدت یک ساعت و از فاصله 5/3 متری، دو هزار بار به یک صفحه فلزی شوت می شود. این مسأله در مورد توپهایی با تکه های 6 ضلع، 3 ضلعی و یا حتی تکه ای نامنظم به یک صورت انجام می شود و حتی برخی از توپها، بعضاً بیش از دو هزار ضربه و یا حتی با دست نیز پرتاب می شوند و این آزمایش کاملاً برای تأیید استاندارد توپ، ضروری است. محل بادکردن توپ نیز باید سالم باشد. از دست دادن باد و یا محیط توپ و نیز گردی آن در پایان این آزمایش باید کمترین تغییر را داشته باشد.
بنابراین و با مشخص شدن این آزمایشها لطفاً توپی را برای بازی خود یا فرزندتان تهیه کنید که مارکهای تأیید شده یا حداقل آزمایش شده را داشته باشد. البته در مسابقات رسمی در هر یک از پنج قاره فدراسیونها ملزم به استفاده از توپهای استاندارد هستند.