زمین پینت بال

زمین بازی پینت بال

1- زمین مسابقه باید زمینی صاف و هموار به ابعاد 55×33 متر و در یک منطقه بدون شیب باشد، تا میزان حوادث را کاهش داده و کاملاً به وسیله توری مورد تأیید انجمن محصور گردد تا امنیت مسابقه را تضمین نماید. در زمین بازی حداقل 25 مانع به فاصله حداقل 5/1 متر از خطوط اطراف زمین قرار می‌گیرد.خطوط اطراف زمین بازی باید به گونه‌ای کشیده شود که به وضوح قابل دیدن بوده و حداقل 5/1 متر با تور اطراف زمین فاصله داشته باشد.

2- ایستگاه پرچم حداقل 2 متر عرض داشته و در وسط مرزهای عرضی زمین قرار دارد.

3- هیچ تیمی یا بازیکنی به هیچ وجه حق ایجاد تغییر در زمین بازی را نخواهد داشت.

4- بازیکنان برای شرکت در مسابقه باید کارت شناسایی معتبر و مخصوص انجمن پینت بال ایران را داشته باشند. بازیکنان بایدبتوانند کارت شناسایی خود را در تمام مواقع ازجمله در زمین بازی ارائه دهند. هیچ بازیکنی بدون نشان‌دادن کارت شناسایی پیش از شروع بازی، اجازه شرکت در مسابقه را ندارد.

5- فقط بازیکنانی که کارت شناسایی معتبر  مربوطه و اشخاصی که دارای مجوز رسمی هستند، مجازند وارد منطقه مجاز ورزشکاران شوند.

تاریخچه پینت بال در ایران و جهان

اوایل دهه ی 1970 در وزارت کشاورزی امریکا ماشین هایی وجود داشت که عقب آنها پمپی متصل بود که رنگ را به مسافت های دور پرتاب می کرد و با این وسیله ، درخت هایی که باید قطع یا هرس می شدند ،علامت گذاری می کردند.

ایده ی تبدیل این سیستم به صورت یک بازی از آن زمان آغاز شد.تکمیل نشانه روهای قابل حمل و تکنولوژی ساخت آنها تا اوایل دهه ی 1980 طول کشید که در آن زمان نشانه روها از نوع شات گان و پینت بال های مصرفی در آن از رنگ های معمولی بودند.در سال 1981 در امریکای شمالی اولین بازی به طور رسمی با 12 بازیکن مسلح به نشانه روهای بادی با هدف تسخیر پرچم شروع شد و به شکل امروزی پایه گذاری شد.

در حدود پانزده سال است که پینت بال به طور رسمی بازی میشود و 5 سال است که به کمیته بین المللی المپیک معرفی شده است تا در بازی های المپیک به عنوان ورزشی جدید وارد گردد فرم جدید پینت بال در حال بررسی درکمیته بین المللی المپیک تحت نام x-ball می باشد . از پینت بال به عنوان شطرنج زنده در جهان نام برده می شود.

ورزش پینت بال در ایران از سال 1380 بنا نهاده شد. زمین ورزشی ماتریکس مجموعه ی ورزشی انقلاب اولین زمین ایرانی ژینت بال می باشد.این زمین بزرگ ترین زمین سر پوشیده در جهان می باشد .

اموزش شوت زدن در فوتبال

شوت (shoot) شوت نتیجه ی ضربه است و در این مبارزه از راه دور ، شوت زن و دروازه بان شرکت دارند . قبل از انجام شوت ضرورتا چند عامل را باید مورد توجه قرار دهیم : حضور و خصوصیات دروازه بان تراکم و جا گیریمدافعین شرایط جوی و وضعیت زمین .دستورالعمل یک شوت مطلوب ویژگی های لازم یک شوت به شرح زیر است : مهارت در شلیک به درون دروازه از محل مورد نظر ، قدرت در بازی با هر دو پا و با سر ، داشتن سرعت برای تصاحب زودتر توپ ، انعطاف بدنی لازم برای بازی با سر ، تصمیم گیری ، جسارت در مواجهه با خطر ، خونسردی و عدم اضطراب در مقابله با حریف ، عکس العمل به موقع جهت انجام حرکت صحیح و بالاخره اعتماد به نفس . انجام یک شوت حرکتی بی حساب و بدون قصد نیست . مهاجمین معمولا شوت می زنند بدون این که شوت آن ها خطری جدی ایجاد کند . شوت انتخابی است که برای یک لحظه کار جمعی تیم را متوقف می کند . پیشرفت فوتبال متاسفانه فراوانی شوت ها را کاهش داده است . اصولا فوتبالیست خوب ، شوت زنی خوب است که گاهی از مناطق نا مناسب نیز می تواند شوت بزند. شوتی که از فاصله دور یا از زاویه زمین شلیک شود ، ضریب موفقیتش کاهش می یابد . متناسب با جا گیری خود در زمین و به نسبت فضای آزادی که دارید به شوت خو د مسلط باشید و به سختی و خطرناک بودن آن توجه کنید . مناطق و زوایای شوت( corner shoot) اگر از فاصله بیش از 25 متر اقدام به شوت کنید ، در واقع خود را به مخاطره انداخته اید . توجه داشته باشید که این اقدام مخاطره آمیز مزیتی هم دارد و آن اصل غافلگیری است . هر قدر از دروازه دور هستید ، به همان نسبت قدرت شوت شما باید افزایش یابد . از فاصله بیش از 25 متر ، شما باید بیشتر از قدرت خود بهره بگیرید تا دقت خود . از این فاصله ، دروازه بان فرصت بیشتری برای آماده شدن خواهد داشت تا به طور موثر مانع گل شدن توپ شود . حرکت تهاجمی تیم را با اقدام به شوت بسیار دور خراب نکنید ، مگر اینکه شوت شما بسیار قدرتمند باشد ( یا لااقل بالاتر از حد متوسط باشد) . همان قدر که در انجام شوت ارزیابی فاصله مهم است ، به همان نسبت شناخت کامل مناطق شوت نیز اهمیت دارد . چنان چه در وسط زمین یا دور از آن قرار دارید ، خطر شوت شما کمابیش بستگی به نحوه شلیک ، دقت و قدرت دارد. سه منطقه برای شوت برای شوت سه منطقه وجود دارد که شلیک از این مناطق کم و بیش توصیه می شود : منطقه موثر در این منطقه ، شوت باید به بهترین وجه انجام شود . بازیکن باید از دقت و قدرت خود استفاده کند . کار تهاجمی تیم ها در این منطقه بر این اساس است که حتی الامکان خود را از یار گیری حریف آزاد کنند . در درجه اول ، فاصله میان دروازه بان و شوت زن است که به محض اقدام به شوت خطر ایجاد می کند .

اموزش پاس بغل پا

پاس دادن با بغل پا ( داخل پا ) مطمئنترین تکنیک برای پاس دادن زمینی و دقیق در فاصله ی کوتاه است..

نحوه ی صحیح اجرای تکنیک:

پای ضربه زننده:

این پا به گونه ای به سمت خارج می چرخدکه در هنگام ضربه زدن به توپ یک زاویه ی ۹۰ درجه با مسیر حرکت توپ بسازد. مچ پا باید سفت

 و محکم باشد. برای اینکه پاس زمینی باشد باید به خط افقی که توپ را به دو نیمکره ی بالایی و پایینی تقسیم می کند ضربه زده شود.

. . . . . . . . .

پست دوم ؛ پاس بغل پا

پاس دادن با بغل پا ( داخل پا ) مطمئنترین تکنیک برای پاس دادن زمینی و دقیق در فاصله ی کوتاه است

 

نحوه ی صحیح اجرای تکنیک:

پای ضربه زننده:

این پا به گونه ای به سمت خارج می چرخدکه در هنگام ضربه زدن به توپ یک زاویه ی ۹۰ درجه با مسیر حرکت توپ بسازد. مچ پا باید سفت

 و محکم باشد. برای اینکه پاس زمینی باشد باید به خط افقی که توپ را به دو نیمکره ی بالایی و پایینی تقسیم می کند ضربه زده شود.

پای تکیه گاه:

این پا با فاصله ی کافی در کنار توپ قرار می گیرد به نحوی که پای ضربه زننده به راحتی حرکت داده شود.

وضع سر:

سر ثابت است و چشمها به پایین و به توپ دوخته می شود.

نقاط قوت:

۱- چون سطح وسیعی از پا با توپ تماس دارد دقت این پاس تضمین شده است.

نقاط ضعف:

۱- پیش بینی این پاس برای مدافعان آسان است. 

۲- برای پاس با برد زیاد مناسب نیست و برای شوتهای قوی نیروی کافی را ایجاد نمی کند.

۳- در هنگام سریع دویدن - پاس دادن با داخل پا ساده نیست و برای استقرار صحیح بدن باید آهنگ حرکت تغییر داده شود.