مجله ورزشی
مجله ورزشی - اخبار و اموزش حرفه ای ورزش هامجله ورزشی
مجله ورزشی - اخبار و اموزش حرفه ای ورزش ها
ناگفته هایی از سعید معروف + عکس
سعید معروف متولد 28 مهر 1364 در ارومیه است
ناگفته هایی از زندگی سعید معروف (+تصاویر)
سعید معروف شخصیت خاصی دارد و در همان نگاه اول می‌شود حدس زد با بقیه متفاوت است. زیاد اهل جار و جنجال نیست اما اگر پایش بیفتد شهر را به هم می‌ریزد.میرسعید معروف دوستان زیادی ندارد اما ما موفق شدیم با یکی از دوستان نزدیکش صحبت کنیم و او از زندگی‌اش به ما نکته‌هایی گفت که تا به حال کسی از آنها چیزی نمی‌دانست؛ پس اگر دوست دارید آقای خاص ورزش ایران را بشناسید، این مطلب را بخوانید.
سعید معروف عاشق بارسلونا و پلی‌استیشن است
سعید معروف، بیشتر فوتبال خارجی تماشا می‌کند و از طرفداران پروپاقرص تیم فوتبال بارسلوناست. چون به بازیهای رایانه‌ای هم علاقه دارد، بخشی از اوقات فراغتش را هم با بازی با کنسول‌های مختلف می‌گذراند. معمولا فوتبال بازی می‌کند و با بارسلونا حریفان را درهم می‌کوبد! سعید معروف البته اهل کتاب هم هست و بخش زیادی از اوقات فراغتش را هم به کتاب خواندن اختصاص می‌دهد.
پدرش دوست داشت دکترای فیزیک هسته‌ای بگیرد
سعید معروف به دلیل شرایطی که دارد برای ناهار و شام بیشتر سراغ رستوران می‌رود. البته خودش عاشق قورمه سبزی و آش رشته‌ای است که مادرش درست می‌کند. دایی‌های سعید کمک ویژه‌ای به والیبالیست شدن او کرده اند. درواقع دایی کوچکش که بازیکن فولاد ارومیه بود، باعث شد تا او بتواند در والیبال بهتر پیشرفت کند. سعید معروف در کل به دایی‌های خود ارادت ویژه‌ای دارد.
خودش می‌گوید، مادرش خیلی درباره والیبال و نحوه بازی‌اش با او بحث نمی‌کند اما اگر سرویس خراب کند، مادر او را سرزنش خواهد کرد. اما سعید با شنیدن صدای مادر پای تلفن حسابی شارژ می‌شود. اگرچه پدرش دوست داشته که پسر دکترای فیزیک هسته‌ای بگیرد، اما از اینکه سعید اکنون بهترین بازیکنان دنیا شده، خیلی خوشحال است.
سعید معروف در سال ۱۳۸۰ وارد تیم ملی والیبال نوجوانان شد
سفر فیلیپین را هرگز فراموش نمی‌کند
بدترین خاطرات ورزشی سعید معروف مصدومیت شدید از ناحیه مچ پا در بازیهای جوانان جهان و ۲۴ ساعت تب ۴۰ درجه در مسابقات جام باشگاههای آسیا با تیم پیکان است. الگوی خاصی در ورزش ندارد ولی همواره علی دایی را به عنوان یک ورزشکار تحسین می‌کند. در بین سفر‌هایی که به کشورهای خارجی داشته است، سفر به فیلیپین را هیچ گاه فراموش نمی‌کند! چرا که در آن سفر یک بیماری و حتی قایق‌سواری را نیز تجربه کرده است. سعید معروف تلاش می‌کند وارد هر کاری که می‌شود بهترین باشد.
آرزوی سعید معروف، رفتن به خانه خداست
اوقات فراغت کمی دارد اما اگر وقت کند به استخر می‌رود و شنا می‌کند.سعید معروف خیلی اهل سینما رفتن نیست ولی برنامه‌های تلویزیونی و به‌طور ویژه برنامه‌های ورزشی را نگاه می‌کند. یکی از آرزوهایش زیارت خانه خدا است. دوپینگ سعید معروف در ورزش توکل به خداوند است؛ البته به بیان خودش تلاش می‌کند همواره قبل از مسابقه، اگر شده حتی چند ثانیه با مادرش صحبت کند تا انرژی بگیرد. به گفته خودش صدای مادرش به او آرامش و انرژی می‌دهد. یک خواهر مهربان و یک خواهر‌زاده کوچک هم دارد. خانواده‌دوست است و تلاش می‌کند بیشتر وقتش را با خانواده بگذراند.
سعید معروف اخلاق خیلی خاصی دارد. فوق‌العاده مغرور اما در مجموع با معرفت است. به موسیقی خیلی علاقه دارد و اگر بتواند می‌خواهد یک ساز ایرانی یاد بگیرد. فوتبال ایرانی را زیاد نگاه نمی‌کند اما فوتبال اروپایی‌ها را از دست نمی‌دهد و معتقد است تماشا کردن فوتبال جذاب‌تر از بقیه رشته‌های ورزشی است!
سعید معروف در سال ۱۳۸۴ رسما عضو تیم ملی والیبال بزرگسالان شد
سعید معروف به مارک ساعتش خیلی اهمیت می‌دهد
غذای بیرون از خانه زیاد می‌خورد. مشتری ثابت رستوران نزدیک خانه‌شان است. از تجملات بیزار است اما به ساعتش بسیار زیاد اهمیت می‌دهد و همواره می‌گوید مرد‌ها باید ساعت مچی شیک دستشان کنند. کفش‌های سعید معروف حتما باید اوریجینال باشند. در مجموع می‌توان گفت سعید معروف آدم مارک‌بازی است! دست فرمونش چندان خوب نیست! چند سال پیش یک تصادف بد داشت که صدایش زیاد در نیامد و کسی از آن مطلع نشد.
وقتی معروف بسکتبالیست و هندبالیست بود
سعید معروف در رشته‌های زیادی سرک کشیده و در برخی از آنها مقام هم آورده است. نفر سوم دوی صحرانوردی آذربایجان، قهرمانی بسکتبال و سومی در هندبال مدارس حاصل فعالیت وی در سایر رشته‌هاست. در ارومیه مردم عاشق والیبال هستند و باشگاههای بسیاری در زمینه والیبال فعالیت می‌کنند.
مادر، حامی ورزش و پدر حامی تحصیل
کاپیتان درباره حمایت پدر و مادر از خود می‌گوید: «مادرم همیشه حامی من بوده و اجازه می‌داد همانطور که دلم می‌خواهد تصمیم بگیرم، اما پدرم خیلی دلش می‌خواست من درس بخوانم. مخالف ورزش بود اما خب من از آنجا که بچه حرف گوش‌کنی نیستم، والیبالیست شدم. من دیپلم ریاضی بودم و همیشه جزو شاگرد اول‌های مدرسه. پدرم دوست داشت من دکترای رشته فیزیک هسته‌ای بگیرم، اما نشد. از مدرسه نمی‌زدم اما وقتی پیش‌دانشگاهی بودم والیبال را جدی‌تر پیگیری می‌کردم، به همین خاطر معمولا کلاس‌ها را تعطیل کرده و می‌رفتم تمرین. همین مساله باعث شد درسم افت کند. اما بی‌خیال آن نشدم و در دانشگاه رشته تربیت‌بدنی خواندم.»
معروف الگوی خاصی در ورزش ندارد ولی همواره علی دایی را به عنوان یک ورزشکار تحسین می‌کند
سعید معروف به اجبار در پست پاسور ایستاد
سعید معروف در سال ۱۳۸۰ وارد تیم ملی نوجوانان و سال ۱۳۸۴ هم رسما عضو تیم ملی بزرگسالان شد. پس از دعوت نشدن علیرضا نادی توسط خولیو ولاسکو، سعید معروف کاپیتان تیم ملی والیبال ایران شد. معروف درباره اینکه چرا پست پاسوری را برای خود انتخاب کرده است، می‌گوید: «اوایل که والیبال بازی می‌کردم، قدم کوتاه بود. به اجبار در پست پاسور می‌ایستادم تا اینکه کم‌کم پاسور شدم. البته والیبال و پاسور بودن جزئی از خانواده ماست و نمی‌دانم چه صیغه‌ای است که همه این راه را رفته‌ایم.»
پاسور، ریسک‌پذیرتر از بقیه
ما همه می‌دانیم که پاسوری، کاری سخت است؛ چراکه مغز تیم به حساب می‌آید. آرزوی هر مهاجمی در والیبال این است که یک توپ شسته و رفته تحویل بگیرد و امتیاز تحویل دهد. چنین چیزی را سعید معروف می‌تواند برای مهاجمان مهیا کند؛ یک پاس بی‌نقص که چند ثانیه بعد تبدیل به یک امتیاز باارزش می‌شود. سعید درباره پستش می‌گوید: «پاسور قدرت ریسک بالاتری نسبت به بقیه بازیکنان در والیبال دارد و به‌اصطلاح ریسک‌پذیرتر از دیگر بازیکنان است. در والیبال در همه پست‌ها باید با هوش بالا کار کرد، ولی پاسور مقوله جدایی است.»
گاییچ، پایه‌گذار موفقیت‌های والیبال
نگاه‌ها به والیبال ایران در اولین دوره جام ملت‌های آسیا که با گاییچ حضور داشتیم عوض شد، بااینکه تیم ایران پنجم شد اما همان جا مربیان کره و چین اعلام کردند ایران زنگ خطر را برای شرق آسیا به صدا در آورده است که این قضیه در فیلیپین به اثبات رسید.
سعید معروف درباره حضور گاییچ می‌گوید: «فکر می‌کنم او پایه‌گذار موفقیت‌های ما بود. همه ما به نوعی مدیون او هستیم. البته مرحوم حسین معدنی راه گاییچ را نزدیک‌تر کرد. او در شروع کار گفته بود چهار سال دیگر ایران جزء تیم‌های برتر آسیا می شود اما معدنی چهار سال را به دو سال رساند. تیم ما سه بار با کره جنوبی بازی کرد و برد و دو بار آن، معدنی سرمربی تیم بود.»
ولاسکو باعث و بانی تغییر ذهنیت بازیکنان
ایران توانست با حسین معدنی به نایب قهرمانی آسیا برسد و پس از آن هم با ولاسکو درخشش تیم در سطح جهان آغاز شد. خیلی‌ها موفقیت‌های والیبال را مدیون ولاسکو می‌دانند. معروف درباره خولیو ولاسکو می‌گوید: «نقش ولاسکو خیلی زیاد بود آن هم به‌خاطر اینکه تجربه حضور در لیگ جهانی را داشت و برنامه‌ریزی‌هایی که برای تیم کرد بسیار خوب بود. سوای همه اینها ولاسکو باعث و بانی اصلی تغییر ذهنیت بازیکنان بود. او اختیار تام داشت و با تمام انرژی برای ایران کار کرد. کار کردن در روزهای اول با ولاسکو سخت بود اما خیلی زود او به شناخت لازم از همه ما رسید و از لحاظ روانشناسی بسیار خوب روی ایران کار کرد. »
سعید معروف می گوید، کواچ ارتباط خوبی با بازیکنان برقرار کرد و باعث بالا رفتن انگیزه ملی‌پوشان شد
ارتباط خوب کواچ باعث بالارفتن انگیزه بازیکنان شد
پس از رفتن ولاسکو باز هم موفقیت‌های ایران ادامه داشت و با آمدن کواچ حتی شرایط تیم بهتر هم شد. معروف در این باره می‌گوید: «کواچ ارتباط خوبی با بازیکنان- از نظر روانی و کاری- برقرار کرد و این ارتباط باعث بالا رفتن انگیزه ملی‌پوشان شد.
از طرفی بازیکنان انگیزه زیادی داشتند تا ثابت کنند موفقیت‌های تیم ملی فقط محصول عملکرد ولاسکو نبوده و آنها هم زحمت کشیده‌اند. اینکه ما وابسته به یک نفر باشیم اصلا صورت خوشی ندارد و خوب نیست. شکی نیست که ولاسکو زحمات زیادی در زمان حضورش برای والیبال ایران کشید ولی اگر با رفتن او به مشکل بر می‌خوردیم قطعا یک جای کارمان اشکال داشت. خوشبختانه بازیکنان ما آنقدر حرفهای شده‌اند که در اتحاد تیمی می‌توانند خود را با دانش مربی هماهنگ کنند. »
به جام‌های انفرادی فکر نمی‌کند
او درباره انتخابش به‌عنوان باارزش‌ترین بازیکن می‌گوید: «خوشبختانه حسنی که تیم ما دارد این است که کسی به کاپ فکر نمی‌کند و کار گروهی برای ما اهمیت دارد. به همین دلیل کسی به فکر این کاپ یا آن کاپ نیست. چون هرقدر به آن فکر کنی اثر منفی بیشتری می‌گذارد، در تیمی که نتیجه می‌گیرد قطعا همه تلاش کرده‌اند. این دوره من کاپ گرفتم، دوره قبل شخص دیگری بود و در آینده هم کاپ به فرد دیگری خواهد رسید.»
پاسوری یک چیز ذاتی است
معروف درباره انتخابش به‌عنوان بهترین پاسور آسیا و ایران می‌گوید: «در ورزش‌های گروهی، روی افتخار شخصی نمی‌توان مانور داد اما چون این عنوان در آسیا حدود 15 سال دست کره، ژاپن و چین بود؛ اهمیت داشت. من خیلی خوشحالم که این اتفاق افتاد و بهترین پاسور آسیا و جهان از تیم ایران انتخاب شد. همه چیز نتیجه تمرین و پشتکار است ولی پاسوری یک چیز ذاتی است. اگر استعداد نداشته باشی، هرقدر کار کنی و تمرین داشته باشی، جواب نمی‌دهد. یک چیزهایی هم با تجربه و کار کردن به دست می‌آید تا پاسور خوبی بشوی. باید اشاره کنم که پاسور، قدرت ریسک بالاتری نسبت به بقیه بازیکنان در والیبال دارد.»
سعید معروف در سال 2013 بهترین پاسور بازی های قهرمانی والیبال آسیا شد
افتخارات ملی سعید معروف
- مدال طلای قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
- مدال نقره قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۰۹
- مدال نقره بازیهای آسیایی ۲۰۱۰
- مدال طلای جام کنفدراسیون والیبال آسیا ۲۰۱۰
- مدال طلای جام کنفدراسیون والیبال آسیا ۲۰۰۸
- مدال نقره مسابقات قهرمانی جوانان آسیا ۲۰۰۳
- مدال برنز قهرمانی جوانان جهان ۲۰۰۳
افتخارات باشگاهی سعید معروف
- قهرمانی باشگاههای آسیا ۲۰۱۴ با متین
- قهرمانی باشگاههای آسیا ۲۰۰۸
- قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۹۲ با متین
- قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۹۰ با کاله
- قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۸۳ با صنام
- قهرمانی لیگ اروپا و نایب قهرمانی لیگ روسیه همراه با زنیت کازان روسیه
افتخارات فردی سعید معروف
- با ارزش‌ترین بازیکن قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
- بهترین پاسور قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
- حضور در لیگ جهانی والیبال ۲۰۱۳
- بهترین پاسور مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۱۲
- بهترین پاسور مسابقات والیبال کاپ آسیا ۲۰۱۰
- محبوب‌ترین بازیکن قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۰۹
- بهترین پاسور مسابقات انتخابی المپیک
بیوگرافی بهداد سلیمی + عکس
یک دهه پیش بود که وزنه‌برداری ایران، چهره شاخصی به این رشته در دنیا معرفی کرد که نام او را «هرکول» گذاشتند... «حسین رضازاده» جوان اردبیلی که در طول یک دهه حضور در مسابقات المپیک و جهان، دو مدال طلای سنگین وزن المپیک به سال‌های 2000 سیدنی و 2004 آتن را از آن خود کرد و هر سال قهرمان جهان شد و رکورد یک ضرب، دو ضرب و مجموع جهان را به خود اختصاص داد، در طی این سال‌ها خیلی‌ها از جمله وزنه‌برداران روسی و چینی می‌خواستند رکورد او را بشکنند، اما نشد که نشد...
تا اینکه یک ایرانی دیگر، اما این‌بار از دیار مازندران توانست رکورد یک ضرب 213 کیلوگرمی رضازاده را شکسته و یک کیلوگرم افزایش بدهد، او در دسته سنگین وزن مسابقات جهانی فرانسه سه طلای یک ضرب، دو ضرب و مجموع را به دست آورد و جالب اینکه نفر دوم سنگین وزن هم از ایران بود، سجاد انوشیروانی که دوم شد... نام این جوان که همه او را می‌شناسید و باید از او به عنوان شیر مازندران یاد کرد، «بهداد سلیمی» است بچه قائمشهر...
با این جوان 22 ساله ایرانی بیشتر آشنا شوید...
پس از خداحافظی «حسین رضازاده» از مسابقات وزنه‌برداری خیلی از قوی‌ترین مردان در دیگر کشورهای مختلف دنیا نفس راحتی کشیدند با این خیال که «حالا حالاها از ایران کسی پیدا نمی‌شود.» اما زهی خیال باطل که بهداد آمد و حالا قوی‌ترین مرد جهان است... پیش از مطالعه متن ذیل، کارنامه ورزشی او را مرور کنید.
افتخارات بهداد سلیمی
مدال برنز جهان در سال 2008، مدال طلای آسیا در سال 2009، مدال طلای باشگاههای آسیا در سال‌های 2000، مدال طلای جوانان جهان در سال 2009، مدال نقره جام باشگاههای آسیا در سال 2008، مدال طلای جهان در سال 2010(آنـتالیا) و 2011 پاریس که منجر به رکوردزنی جهانی او در یک ضرب هم شد.
المپیک تابستانی لندن ۲۰۱۲
او پس از کسب سهمیه المپیک تابستانی لندن در روز سه شنبه۱۷ مرداد ۱۳۹۱ در ۱۰۵+ کیلوگرم به مصاف حریفان خود رفت و در حرکت اول یک ضرب ۲۰۱ کیلو گرم را بالای سر برد و در حرکات بعدی یک ضرب وزنه‌های ۲۰۴ و ۲۰۸ کیلو را بالای سر برد و بعد از وزنه‌بردار روس در جایگاه دوم یک ضرب قرار گرفت. قابل ذکر است وزنه بردار روس هم وزنه۲۰۸ کیلو را زد و دومی بهداد سلیمی در یک ضرب به خاطر سنگین تر بودن وزن او نسبت به وزنه بردار روس بود.
در دوضرب و در اولین حرکت وزنه ۲۴۷ کیلوگرم را بالای سر برد و در حرکت دوم نتوانست وزنه ۲۶۴ کیلوگرمی را -که رکورد المپیک محسوب می‌شد- بالای سر ببرد با ۴۵۵ کیلوگرم مدال طلای المپیک را گرفت؛ اما او نتوانست رکورد المپیک را که با ۲۶۳ کیلو گرم در دستان حسین رضازاده است را بزند.
بازیهای آسیایی 2014 اینچئون کره جنوبی
بهداد سلیمی در رقابت‌های فوق سنگین وزنه‌برداری بازیهای آسیایی موفق شد رکورد مجموع فوق سنگین این بازی‌ها که با 451 کیلوگرم در اختیار حسین رضازاده بود را در حرکت اول خود با مهار وزنه241 کیلویی به میزان 11 کیلوگرم در مجموع ارتقا دهد. وی در حرکات یکضرب نیز با وزنه 210 کیلویی به کار خود پایان داده بود.
بهداد همچین در دوضرب نیز رکورد حسین رضازاده در بازی های آسیایی را یک کیلوگرم ارتقا داد.
سلیمی با این حرکت مدال طلای بازیهای آسیایی را نیز قطعی کرد و مانند بازیهای آسیایی 2010 قهرمان این رقابت‌ها شد.
22 ساله قائمشهری
او خود را این‌گونه معرفی می‌کند: هفدهم آذرماه سال 1368 در قائمشهر به دنیا آمدم. یک خواهر و یک برادر بزرگ‌تر از خود دارم و فرزند آخر خانواده‌ام هستم، پدر و مادرم ورزشی نبودند، اما من با توجه به اندامم، عاشق ورزش بودم، سابقه ورزشی 8 ساله دارم و از 14 سالگی به این رشته رو آوردم و اولین مربی‌ام هم «قاسم غزالیان» بود. نخستین عنوانم را در سال 85 به دست آوردم و در مسابقات آموزشگاه‌های کشور قهرمان شدم. در ضمن دانشجوی رشته تربیت بدنی دانشگاه قائمشهر هم هستم... (گفتنی است آقا بهداد سلیمی در تعطیلات نوروز 90 به جرگه متاهلین پیوست)
شروع با ژیمناستیک
قوی‌ترین مرد جهان می‌گوید: شروع ورزش من با ژیمناستیک بود، مدتی را هم به باشگاه کشتی رفتم، اما بعد متوجه شدم علاقه‌ام به وزنه‌برداری بیشتر است، این شد که به این رشته روی آوردم، البته وزنه‌بردار شدنم هم کاملا اتفاقی بود، یک روز یکی از دوستانم که به باشگاه وزنه‌برداری می‌رفت، به من گفت تو فیزیک بسیار مناسبی برای رشته وزنه‌برداری داری، من هم با توجه به این که افتخارآفرینی‌های رضازاده را بارها دیده بودم و دوست داشتم یک روز مثل او شوم، از پیشنهاد دوستم استقبال کردم و همراه او به باشگاه وزنه‌برداری نامجوی شهر قائمشهر رفتم، این شروع حضور من در دنیای وزنه‌برداری بود...
به فوتبال علاقه‌ای ندارم
هیچ علاقه‌ای به فوتبال ندارم و پیگیر نتایج هم نیستم، البته این بدان معنا نیست که از فوتبال متنفرم... من دوستای فوتبالی زیادی دارم و تیم مورد علاقه‌ام هم نساجی قائمشهر است، در میان تیم‌های خارجی بازی بارسلونا را بیشتر از دیگر تیم‌ها دوست دارم. به خصوص لیونل مسی که در اوج می‌باشد.
زحمات مربیان من
مربیانم خیلی برای من زحمت کشیده‌اند. جا دارد از آقای غزالیان که سرمایه‌گذاری اولیه را روی من انجام دادند تشکر کنم. حاج حسین رضازاده، آقای توکلی و آقای باقری خیلی به من کمک کردند. به خصوص آقای باقری که شبانه‌روز برای من زحمت کشیدند. از همه آنها تشکر می‌کنم و امیدوارم لایق آن باشم و بتوانم باز افتخارآفرینی کنم.
همسر بهداد: به قدرتش شکی نداشتم
همسر بهداد سلیمی می‌گوید: من شب اول که بهداد مسابقه داشت پای گیرنده تلویزیون خیلی استرس داشتم؛ البته به قدرت بهداد شکی نداشتم ولی چون سرماخوردگی قبل از مسابقه باعث شده بود کمی ضعیف بشود خیلی نگران بودم. اولین بار که وزنه را بلند کرد آنقدر استرس داشتم که یک لحظه فکر کردم وزنه را انداخته، خیلی ترسیده بودم اما وقتی وزنه را بالای سر برد خیلی خوشحال شدم. من در آن لحظه خانه مادرشوهرم بودم، که صدای تشویق و سوت و کف از خانه بلند شد.
جالب است بدانید من شب قبل از مسابقه از او خواستم که رکورد جهانی را بزند که خوشبختانه این اتفاق افتاد. در حقیقت بهداد به عشق من وزنه 214 کیلویی را زد(باخنده).
2 روز استرس داشتم
دو روز قبل از مسابقات استرس بدی داشتم. چون می‌دانستم این مسابقات به صورت زنده پخش می‌شود و به این فکر بودم که الان ملت عزیز ایران و خانواده‌ام پای گیرنده‌ها هستند و اگر خدای ناکرده نتوانم وزنه را بالای سرم ببرم، پیش مردم رو سیاه و شرمنده می‌شوم و باید جوابگوی آنان باشم. به همین خاطر دچار استرس شدیدی شده بودم. شب قبل ازمسابقه به خاطر استرس 5 صبح خوابم برد و شب بعد مسابقه هم از خوشحالی نتوانستم بخوابم!
تماشاگران ایرانی که در کشور فرانسه بودند سنگ تمام گذاشتند و خیلی ما را تشویق کردند. در ایران هم در فرودگاه علاقه‌مندان زیادی به استقبال ما آمده بودند. در مازندران هم مردم به من لطف کردند و جمعیتی حدود 5000 نفر آمده بودند که برای من باعث افتخار است. جا دارد از استاندار مازندران که به استقبال من آمده بود، تشکر کنم. من اصلا توقع نداشتم، واقعا من را غافلگیر کردند...
رو سفیدی جلوی همسر
بعد از مسابقه اولین کسی که به من زنگ زد همسرم بود. هر چقدر از همسرم بگویم کم گفته‌ام. او به خاطر اینکه یک روزی این مدال را بر گردن من ببیند دوری من را تحمل کرد که به نظرم ایثار کردند و این رکوردشکنی‌ها را مدیون همسرم می‌دانم و این رکورد زدن‌ها خواسته همسرم بود، خدا را شکر جلوی همسرم رو سفید شدم.
به او افتخار می‌کنم
خیلی خوشحالم و برایم افتخار است که همسر بهداد هستم. همیشه گفته‌ام که بهداد خیلی مهربان است. بهداد مردی بسیار مهربان و دل نازک است. شاید از من هم دل‌نازک‌تر باشد. در واقع بهترین خصوصیت اخلاقی بهداد «مهربانی» اوست. با اینکه ما در دوران عقد به سر می‌بریم و هنوز وارد زندگی مشترک نشده‌ایم اما هر موقع به منزل ما می‌آید، نمی‌گذارد من کار کنم و خودش دست به کار می‌شود و اصلا کار خانه را سخت نمی‌داند.
حاج حسین حامی من بود
عکس‌العمل آقای رضازاده نسبت به اینکه رکورد او را زدم خیلی خوب بود. او اولین کسی بود که به من تبریک گفت و بارها من را که در تمرینات رکورد او را زده بودم حمایت کرد. آقای رضازاده چه در تمرینات و چه در مسابقات همواره حامی من بوده‌اند. در فدراسیون هم حاج حسین خیلی به ما کمک کردند و من فکر می‌کنم اگر حسین رضازاده در فدراسیون نبودند، مشکلات زیادی برای‌مان به وجود می‌آمد. چون واقعا برای فدراسیون زحمت می‌کشند. ولی انتظار ما از مسئولان این است که به نیازهای ما بیشتر اهمیت بدهند، یکسری ورزش‌ها هست که واقعا برای آنها سرمایه‌گذاری زیادی می‌شود و بیش از حد مورد توجه است.
به نظر من اولویت در هر ورزشی؛ سقف آن است و سقف هر ورزشی المپیک است. رشته‌ای که رسیدن به المپیک برای آن افتخار است و انتظار مدال در آن می‌رود باید حمایت بیشتری بشود، من هم به نوبه خودم سعی می‌کنم در تمرینات رکورد بیشتری بزنم تا با خیال راحت‌تری وارد مسابقات المپیک بشوم.
فکر نمی‌کردم روزی قهرمان شوم
از همان دوران بچگی نسبت به همسن و سالانم احساس بزرگی می‌کردم و یک جورایی از سنم بیشتر می‌فهمیدم. از چهار سالگی ورزش ژیمناستیک را آغاز کردم و بعد از آن به ورزش‌های مختلفی از جمله وزنه‌برداری پرداختم. اوایل که به سراغ این رشته آمدم، به فکر این بودم که سه ماه تابستان وقتم را پر کنم ولی کم‌کم به این رشته علاقه‌مند شدم. اصلا فکر نمی‌کردم روزی قهرمان وزنه‌برداری جهان شوم. از همان بچگی حسین رضازاده را خیلی دوست داشتم و آرزو می‌کردم مثل او بشوم که به این جایگاه رسیدم.
از لابه‌لای حرفهای همسر بهداد
خانم نصرتی همسر بهداد می‌گوید:
بهداد وقتی وزنه را بالای سر برد و به زمین انداخت، دیگر نتوانستم بغضم را نگه دارم.
بهداد در قائمشهر زندگی می‌کند و با برادرم که او هم وزنه‌بردار است در اردوی تیم ملی آشنا شد، بعد از بازیهای شهریور سال گذشته در آنتالیای ترکیه، چند بار به منزلمان در بابلسر آمدند و بعد هم خواستگاری... وقتی بهداد به خواستگاری من آمد چون با برادرم دوست بود، از برادرم خیلی خجالت می‌کشید و روز خواستگاری وقتی نگاهش به برادرم می‌افتاد از خجالت قرمز می‌شد.
زمانی که می‌خواستیم ازدواج کنیم، او از من پرسید می‌توانی دوری از یکدیگر و سختی‌های زندگی را تحمل کنی که من هم قبول کردم...
قول می‌دهم بهداد در المپیک رکورد دو ضرب را هم بشکند.
در دل بهداد هیچ چیز نیست. مهربانی‌اش مثل یک بچه 2 ساله است...
درباره این زوج مازندرانی
آیدین نصرتی برادر «آلما» در اردوی تیم ملی از دوستان نزدیک بهداد بود.
آلما می‌گوید: بهداد را بخاطر شهرت انتخاب نکردم.
همسر بهداد، قایقرانی را به شکل حرفهای ادامه می‌داد تا اینکه آسیب دید.
آنها دوم فروردین‌ماه سال 90 بر سر سفره عقد نشسته‌اند و احتمالا مراسم ازدواج‌شان پس از المپیک لندن برگزار خواهد شد.
4 ماه اخیر بهداد دائما در اردو بود و ما با هم فقط تلفنی حرف می‌زدیم، این دوری هر چند تلخ بود، اما هر دو یک هدف داریم، رسیدن به قهرمانی در المپیک لندن...
شب قبل از مسابقه به من قول داد که رکوردشکنی می‌کند.
از او بیشتر بدانیم
بهداد سلیمی می‌گوید: ادامه تحصیل در کنار ورزش برای رشد و ترقی علمی او بسیار مهم است. می‌گوید: تمام سعی خودم را می‌کنم که در درس و علم هم مانند ورزش به سقف برسم و درجات علمی را یکی پس از دیگری طی کنم. نام‌خانوادگی کامل او سلیمی‌گرد آسیایی است.
بهداد در مورد ماه محرم می‌گوید: «امام حسین(ع) مردی بود که برای نجات اسلام از جان خانواده خود که باارزش‌ترین سرمایه هر انسانی است، گذشت...»