خطا در سرویس بدمینتون

۱- پا از روی زمین بلند شود .

۲- مکث داشتن در زدن سرویس

 ۳- سر راکت بالاتر از مچ باشد 

۴- غیر یکنواخت بودن سرویس ( با یک حرکت دست سرویس زده شود) 

۵- هنگام سرویس پا روی زمین کشیده شود 

۶- موقع سرویس راکت از کمر بالاتر باشد . 

۷- پا موقع سرویس روی خط ( خط شورت مرکزی ) باشد . 

به ادامه بروید

 

۸- سرویس زننده ضربه را به پایه توپ نزند .

 ۹- در هنگام شروع گیم بازیکن طرف زننده سرویس باید سرویس را از زمین راست بزند یا تا زمانی که طرف زننده سرویس امتیازی نگرفته است و یا وقتی که طرف زننده سرویس دارای امتیاز در ان گیم است .

 ۱۰- وقتی که امتیاز زننده در ان گیم فرد باشد بازیکن طرف زننده سرویس باید سرویس را از زمین چپ بزند .

 ۱۱- اگر گیرنده سرویس خطایی انجام دهد یا توپ در زمین طرف گیرنده سرویس فرود آید طرف زننده سرویس یک امتیاز خواهد گرفت . سپس زننده سرویس مجدداً از زمین دیگر سرویس خواهد زد .

 تذکر :سرویس در بدمینتون : در امتیاز زوج از قسمت راست زمین به قسمت راست زمین حریف زده می شود ( اریب یا ضربدری ) و اعداد فرد از قسمت چپ زمین به قسمت چپ زمین حریف زده می شود. ( اریب یا ضربدری ) 

انتخاب توپ یا زمین : بازیکنان در دو زمین می ایستند و داور با انداختن سکه دو رنگ ، برنده قرعه جهت انتخاب سرویس و یا زمین را مشخص می کند .

 در بازی دوبل جهت مشخص شدن نفرات اصلی در زمین داور از بازیکنان در انتخاب اعداد زوج و فرد سؤال می کند .

برد در بدمینتون ۳ امتیاز و باخت یک امتیاز و عدم حضور بدون امتیاز خواهد بود.

تاریخچه بدمینتون

به طور دقیق معلوم نیست بدمینتون اولین بار در چه کشوری ابداع شده است بعضی معتقدند که شروع آن از کشور چین بوده است و بعضی می گویند هندوستان یا انگلستان اما اکثرا معتقدند آغاز آن در شهر پونای هندوستان بوده است. به همین منظور در هندوستان این ورزش را پونا می نامیدند. این بازی توسط افسران انگلیسی از هندوستان به انگلستان برده شد و از آنجایی که دوک بیفورت به این بازی بسیار علاقه مند بود. و در خانه ییلاقی خود به نام قصر بدمینتون برای سرگرم کردن مهمانان خود از این بازی استفاده می کرد پس از آن بازی پونا به بدمینتون تغییر نام پیدا کرد. قوانین اصلی این رشته در سال 1877 در کراچی (در آن زمان جزو کشور هند بود.) تنظیم و در سال 1887 در انگلستان اصلاح و تدوین گردید. 

بدمینتون به تدریج به تمام نقاط دنیا گسترش پیدا کرد. این رشته ورزشی در مدت زمان کوتاهی از طرف مردم مورد استقبال قرار گرفت و علت اساسی آن این است که این رشته ورزشی بازی ایده آلی برای خانواده ها می باشد . بدین معنی که تمامی اعضای خانواده بدون توجه به سن وجنس می توانند در این رشته فعالیت نمایند. و در ضمن تجهیزات آن سبک وقابل حمل است و در همه جا قابل اجرا است. این رشته ورزشی برای سلامتی روان و تن مفید و در ضمن هیجان و لذت در این بازی به حدی است که می توان اوقات فراغت را با این بازی سپری نمود. در حال حاضر کشورهای چین- اندونزی- مالزی و دانمارک و کره جنوبی و انگلستان جزو تیمهای برتر جهان به حساب می آیند. در سال 1873 اولین کلوپ بدمینتون در انگلستان شکل گرفت. فدراسیون جهانی بدمینتون در سال 1934 تاسیس گردید. در حال حاضر 14 کشور از جمله ایران جزو IBF می باشند. در سال 1977 اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در مالمو برگزار شد و اولین دوره بازیهای المپیک بارسلون در سال 1992 اجرا شد. 

بدمینتون در ایران: 

با ورود کارشناسان نفتی انگلیس به ایران بدمینتون به کشور ایران راه یافت و کارمندان ایرانی شرکت نفت این ورزش را از انگلیسی ها یاد گرفتند. این رشته ورزشی با خروج انگلیس به فراموشی سپرده شد. تا اینکه ایران میزبانی بازیهای آسیایی 1353 را تقبل نمود. ون بدمینتون یکی از رشته های این بازیها بود در این راستا سازمان تربیت بدنی در سال 1351 فدراسیون بدمینتون ایران را تاسیس نمود و جهت راه اندازی این رشته مربی صاحب نام هندی به نام دیپو گوش را به همکاری دعوت نمود این مربی مدت 5 سال به کار تعلیم و آموزش بدمینتون در ایران مشغول بود. اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور ایران در سال 1352 با حضور 24 تیم برگزار شد که تهران و خوزستان و اصفهان به ترتیب اول تا سوم شدند. اولین بار تیم ملی بدمینتون ایران در بازیهای آسیایی 1353 تهران شرکت نمود و در بین 13 تیم هشتم شد. اولین رئیس فدراسیون بدمینتون در ایران آقای امیر نویدی بود که تا سال 1356 عهده دار این مقام بود و آخرین رئیس فدراسیون آقای کرباسیان می باشد. که از سال 1368 عهده دار این مقام است. هر ساله مسابقات قهرمانی کشور در رده های مختلف سنی (نو نهالان- نوجوانان- جوانان- بزرگسالان- پیشکسوتان) برگزار می گردد. 

زمین بازی: 

زمین بازی بدمینتون به شکل مستطیل می باشد و با خطوطی به عرض 40میلی متر کشیده می شود.خطوط زمین باید به سادگی قابل تشخیص بوده و بهتر است به رنگ سفید یا زرد کشیده شود. طول زمین 4/13 متر- عرض زمین 2نفره 10/6 متر- عرض زمین 1نفره 30/5 متر می باشد. کلیه این خطوط جزو زمین محسوب می شود. ارتفاع پایه های تور 155 متر می باشد. 

اموزش اسکی(سر خوردن از بالای شیب)

تا کنون روشها مختلف حرکت بر روی زمین، چرخشها و بالا رفتن از تپه را بازگو کردیم. در این مرحله طریقه سر خوردن یا حرکت اولیه جهت پایین آمدن از یک سطح شیب دار را به شما آموزش میدهیم. در این روش شما بایستی نکات مهمی را رعایت کنید تا حرکت و مهارت را بدون دغدغه انجام دهید 

در این مهارت شما بعد از اینکه در بالای یک سطح شیب دار رسیدید بایستی در یک وضعیت 90 درجه نسبت به شیب قرار بگیرید. یعنی شانه راست یا چپ که بستگی به عادت شما خواهد داشت به سمت پایین تپه و شیب خواهد بود.

در این مثال فرض کنید که پای چپتان به سمت پایین و پای راست به سمت بالای شیب قرار دارد. در ابتدا باتومها نیز برای حفظ تعادل در دو طرف بدن شما قرار دارند و لبه بیرونی پای راست و لبه درونی پای چپ در داخل برفها فرو رفته است.

به لبه های چوب اسکی توجه کنید. این وضعیت شما را در حالت ساکن قرار میدهد

سر خوردن در وضعیتی که لبه های چوب اسکی به تدریج از داخل برفها خارج میشوند

در مرحله بعدی برای اینکه بتوانیم به سمت پایین سر بخورید ابتدا باتومها را کمی از زمین بلند میکنیم. با بلند شدن باتومها از روی زمین تعادل شما کمتر میگردد. حال لبه های چوب اسکی را از درون برفها خارج میکنیم و با این روش بدن شما به سمت پایین سر میخورد. برای حفظ تعادل بدن روی پاهای خم قرار گیرد. خم بودن مفاصل باعث کاهش ارتفاع مرکز ثقل و افزایش تعادل میگردند. برای اینکه متوقف شوید به ارامی لبه های چوب اسکی را داخل برف ببرید و با این کار دوباره متوقف خواهید شد. با تکرار مراحل فوق شما میتوانید به تدریج به پایین تپه برسید. توجه داشته باشید که برای جلوگیری از افزایش شتاب بایستی  هر چند متر سر خوردن خود را متوقف کنید

اموزش دور زدن در اسکی

در مقاله گذشته با مبحث راه رفتن یا  قدم زدن با چوب اسکی آشنا شدید. اغلب کسانی که مطلب پیشین ما را خوانده اند در ذهن خود این مورد را به عنوان سوال مطرح خواهند کرد که حال بعد از چند متر راه رفتن بر روی برفها چگونه تغییر مسیر بدهیم و یا دور بزنیم. در این مقاله با اصول دور زدن در روی برفها آشنا خواهید شد. عموما دو نوع چرخش و یا تغییر مسیر اصلی در اسکی داریم که مربیان در تمام دنیا بدان اشاره میکنند. در ادامه هر دوی این روشها توضیح داده میشود. 

روش اول: چرخش 180 درجه

در این روش یکی از پاهها را از زمین بلند میکنیم و در حالی که پنجه های پاهها به صورت عمود بر زمین قرار میگیرد یعنی چوب اسکی هم عمودی میگردد و سپس در همان سمت پایی را که از زمین بلند شده با چرخش 180 درجه بر روی زمین قرار میدهیم.  در این روش باید دست مخالف پای حرکتی در جلوتر قرار گیرد و دست موافق پا، عقب تر قرار گیرد. به مراحل یک و دو که در تصاویر زیر نشان داده شده است توجه کنید

مرحله یک: بالا آوردن پا

مرحله دو: چرخش پا

مرحله سه: تکمیل حرکت

در روش فوق توجه داشته باشید که تنه نیز به همراه پای متحرک  گردش داشته باشد و باتوم دست موافق پای متحرک، در پشت و عقب قرار گیرد تا با پای متحرک برخورد نکند. برای درک بهتر حرکت انیمیشن و تصاویر را با دقت نگاه نمائید و چندین بار در روی پیست اجرا کنید

روش دوم: چرخش ساعتی

این روش همانگونه که از نامش پیدا است چرخشی است درجهت حرکت عقربه های ساعت. همانگونه که در انیمیشن زیر میبینید در این روش شما به آرامی تغییر زاویه میدهید و شما 0 تا 360 درجه در اختیار دارید تا تغییر جهت دهید. این روش از مقبول ترین روشها در پیستهای اسکی میباشد.

در مرحله اول پاهها در کنار هم قرار دارند

در مرحله دوم پای چپ را بلند کنید و در حالی که تغییر زیادی در محل نوک آن ندارید بخش عقبی را در جهت عقربه های ساعت حرکت میدهیم.

در این مرحله پای راست نیز به پای چپ ملحق میگردد و دوباره حرکت پای چپ به مانند مرحله قبل ازآن آغاز میگردد

لطفا برای درک بهتر حرکت آن را در منزل تمرین کنید. هر دوی این مهارتها و حرکات در جلسات قبل از ورود به پیست بدون استفاده از چوب و به طور فرضی در منزل قابل تمرین کردند هستند. برای اینکه در پیست، اسکی باز متبحری باشید بایستی در منزل نیز یا در محل کار بدان فکر کرده و خود را در وضعیت حرکت تجسم نمائید.