موقعیت تاکتیکی بازیکنان در ورزش هندبال

موقعیت تاکتیکی بازیکنان

الف – بازیکنان عقب ( گردانندگان ) : نفرات عقب ، ناحیه پشت ساختمان کلیه ی تیم را تشکیل می دهند برای انجام وظایف مختلف در این پست ، احتیاج به نفرات قد بلند و با قدرت می باشد که بتوانند ، با پرتاب های دور در حمله موثر بوده و باعث از هم پاشیدگی دفاع مقابل شوند .

ب – بازیکنان خط : این بازیکنان به لحاظ مسئولیتی که در ناحیه ی خط به عهده دارند می بایستی در انجام مهارت های فردی و تاکتیک های بازی آمادگی کامل داشته باشند . از مهم ترین وظایف آنان ایجاد فضای خالی در سد دفاعی تیم مقابل برای نفوذ نفرات عقب خودی می باشد .

ج – بازیکنان گوش : این بازیکنان می بایستی در نگه داری توپ تسلط کافی را داشته و دارای سرعت و مهارت قابل ملاحظه ای باشند . آمادگی جسمانی در نفرات گوش برای ثبت گل از زوایای بسته بسیار مهم و ضروری است .

تغییر پست : تک تک بازیکنان با توجه به سیستم مورد نظر در پست های خود قرار می گیرند . در یک لحظه بازیکنان گوش با سرعت هرچه تمام تر به پست های گوش دیگر می دوند و به کمک یک بازیکن دایره یا خط زن باعث به وجود آمدن نا آرامی در خط دفاعی می شوند . سه بازیکن دیگر که در قسمت عقب هستند و به بازیکنان محوطه عقب معروفند با توپ کاملا سریع بازی می کنند به طوری که مدافعان نتوانند به خوبی خود را جمع آوری کنند. دویدن های بین یکدیگر بازیکنان که به ضربدر زدن هم معروف است باعث از هم پاشیدگی خط دفاعی حریف می شود و پایه و اساس اعمال تهاجمی بعدی است که با توجه به سیستم موردنظر انجام می شوند .

سیستم های تهاجمی مفیدتر

برای آنکه به هدف اصلی تهاجم یعنی موفقیت در پرتاب کردن به دروازه برسیم ، باید سیستم یا چاچوب های منظمی را به کار گیریم . این چارچوب ها باعث می شوند که بازیکنان قادر شوند ، یکدیگر را بهتر درک کرده و وظایف مخصوص به هر پست را به خوبی انجام داده تا با یکدیگر هماهنگ شوند و در مقابل بازیکن مخالف عکس العمل مناسب نشان داده و به گونه ای صحیح عمل کنند . با جاگیری های مختلف در پست های گوناگون برای حمله برنامه ی منظمی به وجود می آید . بازیکنان در زمین طوری تقسیم می شوند که یک نوع جاگیری در عمق زمین به وجود آید و در آن یک خط حمله به نام خط اول ( بازیکنان دایره یا خط زن ) و خط دوم حمله ( بازیکنان عقب ) تشکیل شود . هرگاه یک خط حمله در چارچوبی منظم بازی کرد ، از یک سیستم تهاجمی صحبت می شود .

(سیستم 3 : 3 ) : در این سیستم کلیه ی بازیکنان تیم فضای حرکتی زیادی دارند . این سیستم امکان بازی گروهی بین بازیکنان عقب و دایره ، یک انتقال بازی به گوش و یک جای گیری نامنظم را به بازیکنان داده ، موقعیت های مناسبی برای پرتاب به بازیکنان گوش را می دهد . از این نوع سیستم به راحتی می توان به سیستم 1 : 5 تغییر فرم داد ( شکل 105 ) .

( سیستم 4 : 2‌) : این سیستم شرایط خوبی برای یک بازی گروهی پرتحرک را به وجود نمی آورد . بازیکنان عقب در این سیستم بیشتر نقش بازیکنان سازنده را به عهده دارند ، که بازیکنان دایره ( خط زن ) را صاحب توپ می کند . از این سیستم می توان به راحتی به سیستم 3 : 3 یا 2 : 4 روی آورد . سیستم تهاجمی 4 : 2 به خصوص برای بازیکنان در مقابل سیستم دفاعی 0 : 6 یا 1 : 2 : 3 مناسب است ( شکل 106 ) .

( سیستم 2 : 4 ) : خصوصیت اصلی این سیستم وجود 4 بازیکن پرتاب کننده قوی است که در محوطه عقب بازی می کند . این بازیکنان قادرند به وسیله ی حرکات سریع و زیاد و نیز تعویض بازی از قسمت عقب ، توپ را به طور موفقیت آمیز به دروازه پرتاب کنند یا این که دو بازیکن گوش را که در این سیستم ، فضای حرکتی زیادی در اختیار دارند در موقعیت پرتابی مناسب قرار دهند . از این سیستم می توان به آسانی به سیستم های 3 : 3 یا 4 : 2 و یا 1: 5 تغییر سیستم داد . سیستم 2 : 4 به خصوص برای بازی در مقابل خط دفاعی که 0 : 6 یا 1 : 2 : 3 عمل می کند و نیز هنگامی که تیم خودی با بازیکنان بیشتری نسبت به بازیکنان مدافع بازی می کند ، مناسب است ( شکل 107 ) .

( سیتم 1 :5 ): این سیستم به وسیله تیم هایی مورد استفاده قرار می گیرد که بازیکنان آن از قدرت پرتاب کنندگی خوبی از راه دور برخوردار هستند . آن ها می توانند با انواع پرتاب های از راه دور به موفقیت دست یابند . اگر بخواهیم کلیه ی امکانات بازی این سیستم را مورد استفاده قرار دهیم باید بازیکنان بلند قدی را در اختیار داشته باشیم که قادر باشند در صورت لزوم به عنوان بازیکن خط زن ( دایره ) نیز عمل کنند یا از گوش ها نیز مانند بازیکنان دایره یا خط زن به دروازه پرتاب کنند . به این ترتیب سیستم 1 :5 در طول بازی مرتبا به سیستم 3 : 3 تبدیل می شود . سیستم 1 : 5 در مقابل سیستم های دفاعی 2 : 4 و 1 : 2 : 3 و نیز 6 : 0 بسیار مناسب اس( شکل 108 ) .

سیستم حمله ای مناسب : اولین فاکتور مهم در انتخاب نوع یک سیستم حمله ای ، ترکیب بازیکنان یک تیم است . به این معنی که تصمیم در مورد انتخاب یک سیستم حمله ای مخصوص بستگی به شرایط بدنی و بازی تک تک بازیکنان یک تیم دارد . هرگاه تیمی دارای دو بازیکن پرتاب کننده قوی که دارای قدی بزرگتر از حد معمول باشند ، آن ها تعیین کننده سیستم حمله ای آن تیم در عقب هستند . تیم در این موقعیت سعی می کند با پرتاب هایی از راه دور به موفقیت دست یابد . بر خلاف آن وقتی است که بازیکنان دایره ( خط زن ) قوی داشته باشیم . به غیر از آن ، تصمیم درباره انتخاب نوع سیستم حمله ای به سیستم دفاعی حریف بستگی دارد . به طور مثال برای سیستم دفاعی 2 : 4 سیستم حمله ای 3 :3 یا 2 : 4 مناسب است .

آموزش پاس هوک در هندبال

پاس هوک : در سیستم های دفاعی ، تعداد بسیار زیادی بازیکن در محوطه حمله وجود دارد و به همین دلیل پاس دادن به بازیکن خط زن مشکل می شود . پاس هوک امکان مناسب برای پاس دادن به بازیکن خط زن است

 

پاس یک دست از بالا ( پاس ضربه ای ) در هندبال

پاس یک دست از بالا ( پاس ضربه ای ) : پاس ضربه ای  ساده ترین نوع پاس است . این پاس بدون هیـــــچ دور خیزی داده می شود . این پاس را می توان به مسافت های دور مثلا ضد حمله مورد استفاده قرار داد. در هنگام پاس  دادن به مسافت های کوتاه و یا پاس قوسی غیر مستقیم مورد استفاده قرار میگیرد ( شکل ) .

نحوه آموزش پاس یک دست از بالا : الف ) بازیکنی که با دست راست پاس می دهد بایستی :

پای چپ را به اندازه ی یک گام به جلو گذاشته و سنگیـــنی بدن خود را روی این پا متمرکز نماید .

دست پرتاب کمی از آرنج خم شده و به طرف عقب برده شود .

توپ با نیروی کافی ( متناسب با فاصله هدف ) از کنارسر بــه طرف هدف پرتاب می شود

ب ) بازیکنی که با دست چپ پاس  هندبال می دهد می بایستی پای راست را جلو گذاشته و با دست چپ اعمال فوق را انجام دهد .

تمرینات ضد حمله در هندبال

ضد حمله

ضد حمله به معنای اولین عمل یک تیم پس از تصاحب توپ است و با این هدف انجام می شود که هرچه سریع تر به دروازه حریف پرتاب موفقیت آمیز انجام داد قبل از آن که مدافعان حریف توانسته باشند جاگیری کنند . در انجام ضد حمله ، اگر تعداد بیشتری بازیکن شرکت داشته باشند بهتر است زیرا در این صورت آن ها با پاس دادن های سریع بین خود می توانند سریع تر محوطه های زمین را پشت سر گذاشته و به مدافعان حریف فرصت کمتری برای سازمان دهی خط دفاعی را بدهند . از هنگام آغازضد حمله تا پرتاب به دروازه اغلب کمتر از 10 ثانیه طول می کشد . ضد حمله به طور کلی در دو حالت انجام می گیرد :

ضد حمله ساده : ضد حمله ی ساده توسط یکی از بازیکنان با سرعت عمل و زیرکی ، پس از ربودن توپ از نفرات تیم مقابل یا دریافت سریع پاس از دروازه بان و یا دیگر بازیکنان خودی انجام می گیرد . بازیکن می بایستی برای اجرای ضد حمله انفرادی از خط کناری به طرف وسط زمین آمده و پس از دریافت پاس به طرف دروازه حرکت نموده و شوت نماید .

ضد حمله ی مرکب : در صورتی که ضد حمله ی ساده به دلیل جاگیری تعدادی از نفرات تیم مقابل در خط دفاعی قابل اجرا نباشد . می بایستی ضد حمله مرکب با افزایش نفرات انجام شود ( از 2 الی 6 نفر )

تمرینات ضد حمله

گروه های مختلف بازیکن در چهار گوشه زمین تقسیم 

 

می شوند . دو بازیکن در عرض زمین با سـرعت زیــاد توپ را بین خود پاس کاری می کنند و توپ را بــه دو بازیکن روبرویی خود داده آنها را روانه انجام ضد حـمله می کنند ( شکل 92 ) .

ضد حمله از یک دروازه بان شــروع می شـــود . یــــار خودی وقتی می دود که دروازه بان تـمــاس دیـــدی با او برقرار کرده باشد . در صورتی کـــه یــک دروازه بــان برای گرفتن توپ درون دروازه قرار داده شــده ، بازیــکن وقتی استارت می زند که یــار او تــوپ را از دروازه بــان گرفته باشد ( شکل 93 ) .

بازیکنان محوطه عقب توپ را محــکم بــه دروازه بــان

پرتاب می کنند . دروازه بان توپ را گرفــته و ســریــعا

 تحت کنترل خود در می آورد . در هـــمــان لـــحظـه بازیکن گوش ، استارت زده و از دروازه بــان تــوپ را به طور مستقیم دریافت و ضد حمله انجام می دهد (آموزش هندبال شکل 94 ) .

دروازه بان توپ را به یک بازیکن گوش پاس می دهد و این نشانه آنست که بازیکن گوش طرف دیـــگر بــرای انجام ضد حمله استارت بزند. او توپ را از بازیکن گوش اول دریافت کرده . به دروازه پرتاب می کند ( شکل 95 ) .

بلاک یا سد کردن سد کردن یک عمل تهاجمی در داخل خط دفــاعی اســـت . بنابراین از سد کردن وقتی صحبت می کنیم که بازیکن مهاجم خیلی نزدیک و یا حتی با تماس بدنی با بازیکن مدافع در جلوی او قرار بگیرد که مسیر دویدن بازیکن خودی و بازیکن مخالف و مستقیم بازیکن سد شده را آزاد می سازد . به طور کلی بلاک یا سد کردن عبارتست از انجام عملی صحیح طبق قوانین بازی که جهت جلوگیری از حرکت آزادانه ی مدافع و عبور یار خودی به طرف دروازه تیم حریف انجام می گیرد . سد کردن به وسیــله سینه و پشت انجام می گیرد.