نحوه زدن توپ در بازی هندبال

زدن توپ

هرگاه بازیکنی بخواهد توپ را در مسیر طولانی هدایت کند ، آن گونه که در هنگام انجام دادن یک حمله انفرادی بازیکن پیش می آید ، بازیکن مدافع باید سعی کند او را همراهی کرده ، در یک لحظه ی مناسب توپ را از او جدا کند . به عبارت دیگر توپ او را به بیرون بزند. این عمل وقتی ممکن است که بازیکن هدایت کننده (مهاجم) تماسی با توپ نداشته باشد . یا نظیر آن موقعیتی که بازیکن مهاجم توپ را در جا دریبل می کند و برای یک لحظه کوتاه تماسی با توپ ندارد . موقعیت سومی که در آن توپ را میتوان به بیرون زد وقتی است که بازیکن برای پرتاب کردن عمل دورخیز دست را انجام می دهد . یعنی در هنگام شروع پرتاب یا پاس دادن .

روش زدن توپ : برای زدن توپ در هنگام دریبل کردن ، بازیکن مدافع سمت مخالف دست پرتاب کننده را آزاد نگاه می دارد تا در طرف دست پرتاب کننده بتواند مزاحمت ایجاد کند . در اینجا یک لحظه مناسب وقتی است که بازیکن صاحب توپ مجبور است به خاطر مقررات و قدم برداشتن آن را دریبل کرده ، نمی تواند تغییر مسیر دهد . بازیکن مدافع باید سعی کند توپ را با دست داخلی خود از پهلو به بیرون بزند . اگر به بیرون زدن توپ در هنگام پرتاب انجام شد ، باید دست داخلی را در هنگام دور خیز دادن در جلوی توپ قرار داد . حسن این کار این است که با انجام این عمل بازیکن مدافع تماس بدنی با بازیکن مهاجم را حفظ کرده .

نحوه زدن توپ در بازی هندبال

زدن توپ

هرگاه بازیکنی بخواهد توپ را در مسیر طولانی هدایت کند ، آن گونه که در هنگام انجام دادن یک حمله انفرادی بازیکن پیش می آید ، بازیکن مدافع باید سعی کند او را همراهی کرده ، در یک لحظه ی مناسب توپ را از او جدا کند . به عبارت دیگر توپ او را به بیرون بزند. این عمل وقتی ممکن است که بازیکن هدایت کننده (مهاجم) تماسی با توپ نداشته باشد . یا نظیر آن موقعیتی که بازیکن مهاجم توپ را در جا دریبل می کند و برای یک لحظه کوتاه تماسی با توپ ندارد . موقعیت سومی که در آن توپ را میتوان به بیرون زد وقتی است که بازیکن برای پرتاب کردن عمل دورخیز دست را انجام می دهد . یعنی در هنگام شروع پرتاب یا پاس دادن .

روش زدن توپ : برای زدن توپ در هنگام دریبل کردن ، بازیکن مدافع سمت مخالف دست پرتاب کننده را آزاد نگاه می دارد تا در طرف دست پرتاب کننده بتواند مزاحمت ایجاد کند . در اینجا یک لحظه مناسب وقتی است که بازیکن صاحب توپ مجبور است به خاطر مقررات و قدم برداشتن آن را دریبل کرده ، نمی تواند تغییر مسیر دهد . بازیکن مدافع باید سعی کند توپ را با دست داخلی خود از پهلو به بیرون بزند . اگر به بیرون زدن توپ در هنگام پرتاب انجام شد ، باید دست داخلی را در هنگام دور خیز دادن در جلوی توپ قرار داد . حسن این کار این است که با انجام این عمل بازیکن مدافع تماس بدنی با بازیکن مهاجم را حفظ کرده .

تمرینات بلاک در هندبال

تمرینات بلاک

بازیکنان به گروه های سه نفر تقسیم می شوند ( بدون توپ ) بازیکن شماره یک بازیکن دفاع را بلاک می نماید ، در عین حالت بازیکن شماره سه از انجام حرکت گول زدن از منطقه بلاک شده به طرف دروازه حرکت می نماید ( شکل 97 ) .

در تمرینات بلاک ، نفر بلاک کننده چرخش نموده ، پس از دریافت پاس به طرف دروازه شوت می نماید ( شکل 98 ) .

بلاک یا سد کردن سد کردن یک عمل تهاجمی در داخل خط دفــاعی اســـت . بنابراین از سد کردن وقتی صحبت می کنیم که بازیکن مهاجم خیلی نزدیک و یا حتی با تماس بدنی با بازیکن مدافع در جلوی او قرار بگیرد که مسیر دویدن بازیکن خودی و بازیکن مخالف و مستقیم بازیکن سد شده را آزاد می سازد . به طور کلی بلاک یا سد کردن عبارتست از انجام عملی صحیح طبق قوانین بازی که جهت جلوگیری از حرکت آزادانه ی مدافع و عبور یار خودی به طرف دروازه تیم حریف انجام می گیرد . سد کردن به وسیــله سینه و پشت انجام می گیرد.    

گروه های عضلانی درگیر در هندبال

گروه های عضلانی درگیر در هندبال

عضلات کمر : این عضلات با همکاری عضلات پشت ، عضلات راست و مایل شکم عمل می کنند . قدرت عضلات کمر شرط اصلی برای انجام پرتاب هایی است که با خم کردن کمر انجام می گیرد .

عضلات شانه : این عضلات با همکاری عضلات سینه ای بزرگ و دلتوئید عمل می کند . به وسیله ی عمل این عضلات است که مخصوصا عمل دور خیز دادن دست ها و پرتاب کردن صورت می گیرد .

عضلات آرنج : این عضلات با همکاری عضلات راست کننده و خم کننده دست ها عمل می کنند . آن ها از چرخش بیش از حد مفصل آرنج جلوگیری کرده و باعث گردش آرنج می شوند .

عضلات مچ و دست : این عضلات با همکاری عضلات ساعد ، به خصوص عضلات راست و خم کننده دست و عضلات راست و خم کننده انگشت ها عمل می کنند . عملکرد عضلات مچ دست به خصوص در هنگام دریافت توپ و در هنگام پرتاب مچ دست ، بسیار مهم هستند .

عضلات تهیگاه : این عضلات با همکاری عضلات بزرگ و متوسط باسن و نیز عضله کمر عمل می کنند . آن ها عمل راست و کشیده کردن پارا به خصوص در هنگام تکیه دادن آن ونیز در هنگام پرش، مطلوب کرده . در هنگام پرتاب پرشی به پهلو تاثیر مثبتی در عمل خم کردن کمر روی پای تکیه گاه دارد .

عضلات ران : این عضلات با همکاری عضلات باسن باعث می شوند که بتوانیم پاهارا کشیده به طرف جلو یا عقب تاب دهیم و یا آن ها را به طرف داخل یا خارج بچرخانیم .

عضلات ساق پا : کار گروهی عضلات دو قلو و خم کننده انگشتان پا باعث عملکرد صحیح در هنگام انجام حرکات پرشی می شوند