آموزش پرتاب اصلی و پرتاب قوسی در هندبال

پرتاب اصلی : در نوع اصلی مسیر پرواز توپ به طور مستقیم از پرتاب کننده تا هدف است (شکل 24)

پرتاب قوسی : در نوع قوسی ، توپ یک قوس پروازی را می پیماید و در ضمن به اندازه ی نوع اصلی آن با قدرت انجـام نمی شود . پرتاب ضربه ای قوسی در هندبال اغلب به عنوان پرتاب آزاد یا عبور دادن توپ از روی سر دروازه بان به کار گرفته مــی شود ( شکل 25 ) .

 

دریبل کردن در هندبال

دریبل کردن

دریبل : حمل توپ یا زدن ان به زمین توسط یک دست بوسیله یکی از بازیکنان از نقطه ای به نقطه دیگر را دریپل می نامند.

برای فرار از یار مقابل یا اجرای یک تاکتیک به خصوص توسط بازیکنان از دریبل استفاده می شود.

 زمان دریبل کردن در هندبال حتما باید از مچ دست استفاده شود و چون مساله سرعت و فرار مطرح است ، بهتر است توپ را در جلو خود به زمین بزنیم تا تسلط بیشتری بر آن داشته باشیم .

آموزش دریبل کردن : برای آموزش دریبل کردن باید نکات زیر در نظر گرفته شود  :

انگشتان دستی که با آن دریبل می کنیم کمی باز باشد .

توپ را در جا یا در حال حرکت به جلو با یک دست به زمین فشار دهیم .

حرکت دست از طرف بالا به پایین باشد .

هدایت توپ از ارتفاع کم انجام می شود .

در حین انجام دریبل دست عمل کننده باید روی توپ قرار داشته باشد بدون آنکه آن را نگه داشت .

حرکت دست می بایستی حالت ارتجاعی از آرنج و مچ داشته باشد .

به توپ نباید ضربه زد یا آن را با نوک انگشتان هدایت کرد .

هدایت توپ باید با سرعت دویدن هماهنگی داشته باشد .

در حین انجام دریبل ساعد ، مچ دست و انگشتان عمل حرکتی را در مسیر دلخواه هدایت و نیرویی که لازم است به کار برده شود .

 

پاس پرشی در هندبال

پاس پرشی : در جریان بازی فقط وقتی می توان به بازیکن خط زن پاس داد که بازیکنان دیگر به وسیله ی حرکات گول زدنی مدافعان را سرگرم

 کنند . یک امکان ، پاس پرشی از حالتی است که بازیکن پاس دهنده پرتاب به دروازه را نشان می دهد

 

آموزش پاس هوک در هندبال

پاس هوک : در سیستم های دفاعی ، تعداد بسیار زیادی بازیکن در محوطه حمله وجود دارد و به همین دلیل پاس دادن به بازیکن خط زن مشکل می شود . پاس هوک امکان مناسب برای پاس دادن به بازیکن خط زن است