پاس مچ دست در هندبال

پاس مچ دست : پاس مچ دست که اغلب به مسافت های کوتاه داده می شود ، به خصوص در عقب زمین وقتی که بازیکنان توپ را راحت در بین خود رد و بدل می کنند.

تمرینات ضربدر زدن در هندبال

ضربدر زدن

ضربدر زدن سیستمی است که بازیکنان مهاجم در مقابل یک سیستم دفاعی کاملا به عقب کشیده شده به کار گرفته می شود . در این روش بازیکنان مهاجم فضاهای حرکتی خود را تعویض می کنند تا بدین وسیله بازیکنان مدافع را با حرکات سریع خود مشغول ساخته و همه ی آن ها را در میانه خط دفاعی متمرکز سازند .

بازکردن فضا های حرکتی : به وسیله دویدن های ممتد فضاهای حرکتی بزرگتر می شوند . در مقابل سیستم دفاعی به عقب کشیده ، بازیکن صاحب توپ باید با قدرت ، عمل دورخیز دادن دست را انجام داده ( می خواهد توپ را به دروازه پرتاب کند ) ، تا بدین ترتیب خود را خطرناک جلوه دهد . این عمل او باعث می شود ، بازیکن مدافع به بیرون بیاید و در این حالت می توان به خوبی از او عبور کرده و توپ را به دروازه پرتاب کرد ( شکل 109 ) .

تنگ کردن فضاهای حرکتی در میانه خط دفاعی : حمله کامل در این روش به وسیله سه تا پنج بار ضربدر زدن در جلوی خط پرتاب آزاد سرعت داده می شود و پرتاب به دروازه را از دور مهبا می سازد . در اینجا مهم است که بازیکنان چپ دست از راست و بازیکنان راست دست از چپ شروع به دویدن کنند ( شکل 110 ) .

تمرینات ضربدر زدن

دو گروه بازیکن پشت خط پرتاب آزاد می ایستد و با استفاده از توپ ضربدر می زنند . وقتی که بر مسیر های دو و توپ تسلط پیدا شد یک توپ دیگر نیز به کار گرفته می شود ( هندبال شکل 111) .

تیم مهاجم با سیستم تهاجمی 2 : 4 عمل می کند . آن ها در مقابل یک خط دفاعی که 0 : 6 عمل می کند ضربدر می زنند در حالی که بازیکنان گوش در ابتدا جای بازیکنان دایره ( خط زن ) را می گیرند ، بازیکنان محوطه عقب شروع به ضربدر زدن می کنند و بعدا پست هایی را در میانه دایره دروازه بان اشغال می کنند . سعی می شود که بازیکن سوم ضربدر زننده در موقعیت پرتابی قرار داده شوند ( شکل 112 ) .

موقعیت تاکتیکی بازیکنان در ورزش هندبال

موقعیت تاکتیکی بازیکنان

الف – بازیکنان عقب ( گردانندگان ) : نفرات عقب ، ناحیه پشت ساختمان کلیه ی تیم را تشکیل می دهند برای انجام وظایف مختلف در این پست ، احتیاج به نفرات قد بلند و با قدرت می باشد که بتوانند ، با پرتاب های دور در حمله موثر بوده و باعث از هم پاشیدگی دفاع مقابل شوند .

ب – بازیکنان خط : این بازیکنان به لحاظ مسئولیتی که در ناحیه ی خط به عهده دارند می بایستی در انجام مهارت های فردی و تاکتیک های بازی آمادگی کامل داشته باشند . از مهم ترین وظایف آنان ایجاد فضای خالی در سد دفاعی تیم مقابل برای نفوذ نفرات عقب خودی می باشد .

ج – بازیکنان گوش : این بازیکنان می بایستی در نگه داری توپ تسلط کافی را داشته و دارای سرعت و مهارت قابل ملاحظه ای باشند . آمادگی جسمانی در نفرات گوش برای ثبت گل از زوایای بسته بسیار مهم و ضروری است .

تغییر پست : تک تک بازیکنان با توجه به سیستم مورد نظر در پست های خود قرار می گیرند . در یک لحظه بازیکنان گوش با سرعت هرچه تمام تر به پست های گوش دیگر می دوند و به کمک یک بازیکن دایره یا خط زن باعث به وجود آمدن نا آرامی در خط دفاعی می شوند . سه بازیکن دیگر که در قسمت عقب هستند و به بازیکنان محوطه عقب معروفند با توپ کاملا سریع بازی می کنند به طوری که مدافعان نتوانند به خوبی خود را جمع آوری کنند. دویدن های بین یکدیگر بازیکنان که به ضربدر زدن هم معروف است باعث از هم پاشیدگی خط دفاعی حریف می شود و پایه و اساس اعمال تهاجمی بعدی است که با توجه به سیستم موردنظر انجام می شوند .

سیستم های تهاجمی مفیدتر

برای آنکه به هدف اصلی تهاجم یعنی موفقیت در پرتاب کردن به دروازه برسیم ، باید سیستم یا چاچوب های منظمی را به کار گیریم . این چارچوب ها باعث می شوند که بازیکنان قادر شوند ، یکدیگر را بهتر درک کرده و وظایف مخصوص به هر پست را به خوبی انجام داده تا با یکدیگر هماهنگ شوند و در مقابل بازیکن مخالف عکس العمل مناسب نشان داده و به گونه ای صحیح عمل کنند . با جاگیری های مختلف در پست های گوناگون برای حمله برنامه ی منظمی به وجود می آید . بازیکنان در زمین طوری تقسیم می شوند که یک نوع جاگیری در عمق زمین به وجود آید و در آن یک خط حمله به نام خط اول ( بازیکنان دایره یا خط زن ) و خط دوم حمله ( بازیکنان عقب ) تشکیل شود . هرگاه یک خط حمله در چارچوبی منظم بازی کرد ، از یک سیستم تهاجمی صحبت می شود .

(سیستم 3 : 3 ) : در این سیستم کلیه ی بازیکنان تیم فضای حرکتی زیادی دارند . این سیستم امکان بازی گروهی بین بازیکنان عقب و دایره ، یک انتقال بازی به گوش و یک جای گیری نامنظم را به بازیکنان داده ، موقعیت های مناسبی برای پرتاب به بازیکنان گوش را می دهد . از این نوع سیستم به راحتی می توان به سیستم 1 : 5 تغییر فرم داد ( شکل 105 ) .

( سیستم 4 : 2‌) : این سیستم شرایط خوبی برای یک بازی گروهی پرتحرک را به وجود نمی آورد . بازیکنان عقب در این سیستم بیشتر نقش بازیکنان سازنده را به عهده دارند ، که بازیکنان دایره ( خط زن ) را صاحب توپ می کند . از این سیستم می توان به راحتی به سیستم 3 : 3 یا 2 : 4 روی آورد . سیستم تهاجمی 4 : 2 به خصوص برای بازیکنان در مقابل سیستم دفاعی 0 : 6 یا 1 : 2 : 3 مناسب است ( شکل 106 ) .

( سیستم 2 : 4 ) : خصوصیت اصلی این سیستم وجود 4 بازیکن پرتاب کننده قوی است که در محوطه عقب بازی می کند . این بازیکنان قادرند به وسیله ی حرکات سریع و زیاد و نیز تعویض بازی از قسمت عقب ، توپ را به طور موفقیت آمیز به دروازه پرتاب کنند یا این که دو بازیکن گوش را که در این سیستم ، فضای حرکتی زیادی در اختیار دارند در موقعیت پرتابی مناسب قرار دهند . از این سیستم می توان به آسانی به سیستم های 3 : 3 یا 4 : 2 و یا 1: 5 تغییر سیستم داد . سیستم 2 : 4 به خصوص برای بازی در مقابل خط دفاعی که 0 : 6 یا 1 : 2 : 3 عمل می کند و نیز هنگامی که تیم خودی با بازیکنان بیشتری نسبت به بازیکنان مدافع بازی می کند ، مناسب است ( شکل 107 ) .

( سیتم 1 :5 ): این سیستم به وسیله تیم هایی مورد استفاده قرار می گیرد که بازیکنان آن از قدرت پرتاب کنندگی خوبی از راه دور برخوردار هستند . آن ها می توانند با انواع پرتاب های از راه دور به موفقیت دست یابند . اگر بخواهیم کلیه ی امکانات بازی این سیستم را مورد استفاده قرار دهیم باید بازیکنان بلند قدی را در اختیار داشته باشیم که قادر باشند در صورت لزوم به عنوان بازیکن خط زن ( دایره ) نیز عمل کنند یا از گوش ها نیز مانند بازیکنان دایره یا خط زن به دروازه پرتاب کنند . به این ترتیب سیستم 1 :5 در طول بازی مرتبا به سیستم 3 : 3 تبدیل می شود . سیستم 1 : 5 در مقابل سیستم های دفاعی 2 : 4 و 1 : 2 : 3 و نیز 6 : 0 بسیار مناسب اس( شکل 108 ) .

سیستم حمله ای مناسب : اولین فاکتور مهم در انتخاب نوع یک سیستم حمله ای ، ترکیب بازیکنان یک تیم است . به این معنی که تصمیم در مورد انتخاب یک سیستم حمله ای مخصوص بستگی به شرایط بدنی و بازی تک تک بازیکنان یک تیم دارد . هرگاه تیمی دارای دو بازیکن پرتاب کننده قوی که دارای قدی بزرگتر از حد معمول باشند ، آن ها تعیین کننده سیستم حمله ای آن تیم در عقب هستند . تیم در این موقعیت سعی می کند با پرتاب هایی از راه دور به موفقیت دست یابد . بر خلاف آن وقتی است که بازیکنان دایره ( خط زن ) قوی داشته باشیم . به غیر از آن ، تصمیم درباره انتخاب نوع سیستم حمله ای به سیستم دفاعی حریف بستگی دارد . به طور مثال برای سیستم دفاعی 2 : 4 سیستم حمله ای 3 :3 یا 2 : 4 مناسب است .

سیستم های گروهی برای حمله در هندبال

سیستم های گروهی حمله

با توجه به هدفی که یک تیم دنبال می کند ، یعنی به وسیله اعمال جمعی تا آن جا که ممکن است گل های بیشتری به ثمر برساند ، وطیفه بازیکنان است که با در نطر گرفتن نقاط ضعف و قوت بازیکنان حریف ، تاکتیک های گروهی را پیدا کنند که به وسیله آن ها تیم بازی را به نفع خود در دست بگیرد . به طور مثال آن ها باید راهی پیدا کنند که در هنگام حمله تعداد بیشتری از مدافعان را از کار بیندازد .

مراحل منظم یک حمله : هر حمله یعنی از زمانی که توپ را به دست می آوریم تا وقتی که به دروازه پرتاب می کنیم ، دارای مراحلی است که به وسیله زمین بازی ، به وسیله رفتار بازیکنان حریف ، به وسیله دارا بودن توپ و نیز به وسیله سیستمی که با آن حمله می شود مشخص می شوند .

مرحله اول‌: این مرحله در هنگام ضد حمله مورد استفاده قرار می گیرد و آن زمانی است که بازیکنان مدافع حریف هنوز کاملا جاگیری نکرده اند . هرگاه بازیکنان مهاجمی که ضد حمله را انجام می دهند با یک دیوار دفاعی جاگیری کرده روبرو شدند ، توپ را به عقب پاس می دهند تا بازیکنان عقب حمله به اصطلاح « موج دوم » را به وجود آورند این نوع حمله کردن را ادامه ضد حمله یا ضد حمله توسعه دار نیز می گویند .

مرحله دوم : هنگامی است که ضد حمله را نتوان موفقیت آمیز به پایان رساند و باید حمله جدید را سامان دهی کرد و یا به علت جاگیری مدافعان مجبور به تغییر سیستم حمله ای می شویم .

مرحله سوم : که منتهی به پرتاب موفقیت آمیز به دروازه می شود . اگر موفق نشویم به گل دست یابیم یا توپ بعد از پرتاب به تیر دروازه برخورد کرد و یا بعد از برخورد به بلوک دفاعی دوباره به دست مهاجمان بیفتد باید دوباره سازمان دهی و حمله را به نوعی دیگر انجام داد .

تاکتیک های گروهی حمله : تاکتیک های گروهی حمــــله باید اولا امکانات پرتابی مناسبی را برای بازیکنان محوطه عقب به جـــلو آورندو ثانیا باید آن ها را قادر سازند که به دیوار دفاعی حریف با تــــوپ یا

بدون توپ نفوذ کنند . یک اصل اساسی در بازی هندبال ایــــن اسـت که بازیکن مدافع همواره سعی در تماس با بازیکن مهاجـــم را دارد درحالی که بازیکن مهاجم کوشش می کند با مهارت ، خود را آزاد نـــگه دارد . در شکل (103 ) نشان داده می شود که اگر سیستم دفاعی 0 : 6باشد بازیکنان مهاجم چگونه باید بین دو مدافع نفوذ کند .

تقسیم بندی زمین بازی : زمین بازی به محوطه های حـــرکتــــی  مجزایی تقسیم شده است که در آن ها یکایک بازیکنان ، گــــروه هـــا و یا کلیه بازیکنان یک تیم امکانات عملی دارند . محوطه های حـــرکتی عبارتند از محوطه های دور ، خط دوم حمله ، محوطه پرتاب های نزدیک و … ( شکل 104 ) .